Ανάπτυξη αλά Ελληνικά

Έχει γραφτεί από Δημήτριος Ζιαμπάρας
Παρασκευή, 07 Μάιος 2010

Όχι επειδή το λέει το Δ.Ν.Τ., αλλά για να αισθανθούμε εμείς δημιουργικοί. Στην παρούσα κατάσταση στην οποία έχουμε οικονομικά χρεοκοπήσει, πολιτικά αποτύχει και κοινωνικά δυστυχήσει πρέπει να σκεφθούμε τρόπους αναπτυξιακούς που να ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία μας. Η υιοθέτηση δυτικότροπων αναπτυξιακών μοντέλων απέτυχε μετά από δεκαετίες εθνικών σχεδιαστικών εξορθολογισμών ενός φύσει χαοτικού τρόπου ζωής και οδήγησε σε μια συνεχή σύγκρουση της Κοινωνίας με το Κράτος. Το Εθνικό Κράτος αντί να είναι ένα Ordo Rerum (Τάξη Πραγμάτων), αποδείχθηκε μια κάστα εναλλασσόμενων, απρόσωπων και ανεύθυνων Τυράννων που προσπαθούσαν να ρυθμίσουν εξαντλητικά και τις πιο απίστευτες λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής. Η ελληνική αναπτυξιακή σχεδίαση πρέπει να είναι τοπικού βεληνεκούς και να εκπορεύεται από τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους. Έτσι οι διορθωτικές κινήσεις να λαμβάνουν χώρα άμεσα προσδίδοντας τοπική ευελιξία στο πλαίσιο ενός ταχύτατα μεταβαλλόμενου διεθνούς περιβάλλοντος, αλλά και τα λάθη να πληρώνονται άμεσα προσδίδοντας ωριμότητα στους τοπικούς συντελεστές. Υπάρχουν κάποια κοινά ιστορικά ελληνικά χαρακτηριστικά αναγνωρίσιμα διεθνώς, τα οποία μπορούν να αποτελέσουν ένα μπούσουλα τοπικής αναπτυξιακής σχεδίασης.

Διεθνώς οι Έλληνες, ως οι κατεξοχήν άνθρωποι της υπαρξιακής σχέσης, είναι γνωστοί για το Beauty of Simplicity, δηλαδή το Κάλλος της Απλότητας. Αυτό είναι απόρροια μιας βαθιάς Ανθρωπιστικής Παιδείας και μιας απέριττης Ουσιαστικής Τέχνης, τα οποία παρέχει ο Ελληνικός τρόπος ζωής μέσα από την παράδοση όχι την εκπαίδευση. Οι Αμερικανοί είναι ειδήμονες στην τεχνοκρατική και επαγγελματική εκπαίδευση (training), απόρροια της εμμονής τους με την Παραγωγικότητα, ενώ οι Έλληνες είναι ειδήμονες στην ανθρωπιστική παιδεία απόρροια της εμμονής της κοινωνίας τους με την ανθρώπινη Πληρότητα. Φοιτητές από όλο τον κόσμο μπορούν να διδαχθούν, ζώντας την Ελληνική κοινωνία και την γλώσσα που μπορεί να περιγράψει το άρρητο, θέματα ανθρωπιστικής Παιδείας, από αρχαιολογία μέχρι ολιστική ιατρική. Οι Αμερικανοί είναι ειδήμονες στην Τέχνη της Διασκέδασης (Show Biz) εξοβελίζοντας με τον τρόπο αυτό την σκέψη του τραγικού ανθρώπινου τέλους, ενώ οι Έλληνες είναι ειδήμονες στην Τέχνη της Ουσίας ελπίζοντας ότι με τον τρόπο αυτό προσεγγίζουν την Αθανασία. Σύμβολα κάθε μορφής και κάθε συλλογικότητας, που παραπέμπουν στην ουσία της κοινής εμπειρίας και των συλλογικών αρχετύπων, μπορούν να σχεδιασθούν στην Ελλάδα, από κοσμήματα μέχρι αρχιτεκτονήματα. Δεν είμαστε ικανοί σε κάθε είδους σχεδίαση, δεν θα φτάσουμε ποτέ την Γερμανική ικανότητα μηχανικής σχεδίασης, ούτε την Αμερικανική ικανότητα επιχειρησιακής σχεδίασης, ούτε όμως και αυτοί θα φτάσουν ποτέ την δική μας αντίληψη της διαφορετικότητας κάθε συλλογικότητας που είμαστε ικανοί να εντοπίσουμε, μια καθαρά ποιητική ικανότητα.

Διεθνώς οι Έλληνες είναι γνωστοί για την εξωστρέφεια του χαρακτήρα τους, επιδεικνύουν μια Γνησιότητα συναισθηματικής εκφραστικότητας. Αυτή η Γνησιότητα μπορεί να αποτελέσει και «σήμα κατατεθέν» προϊόντων που αναζητούνται έντονα σήμερα στις διεθνείς αγορές, από βιολογικές καλλιέργειες μέχρι τουριστικούς προορισμούς. Τα ελληνικά τρόφιμα αναζητούνται μανιωδώς στην Ελλάδα από τους ξενομανείς Έλληνες, τα ελληνικά ταχυφαγεία έχουν υποσκελίσει διατροφικές αλυσίδες απίστευτης οικονομικής δύναμης και τεχνογνωσίας, το Greek Yogurt αποτελεί οδηγό για πολλούς επίδοξους διεθνείς εξαγωγείς. Οι τουριστικοί προορισμοί με τις αντίστοιχες επενδύσεις πρόσβασης, μπορούν κάλλιστα να στοχεύσουν πελάτες ικανούς να εκτιμήσουν την γνήσια ιδιαιτερότητα του περιβάλλοντός μας (φυσικού - ιστορικού), όχι τους μεθυσμένους που μπορούν να πάνε οπουδήποτε. Δεν είμαστε καλοί σε κάθε είδους ποιοτικής διαφοροποίησης προϊόντων και υπηρεσιών, δεν θα φτάσουμε ποτέ την αξιοπιστία ενός Γερμανικού προϊόντος, ούτε το Value for Money ενός απωανατολικού προϊόντος, ούτε όμως και αυτοί θα φτάσουν ποτέ την δική μας αντίληψη για την σχέση του προϊόντος με το περιβάλλον και τον δημιουργό του, την οποία σχέση μπορούμε να ενσωματώσουμε στο προϊόν.

Διεθνώς οι Έλληνες είναι γνωστοί για την Τόλμη του χαρακτήρα τους, είμαστε γνωστοί ταξιδιώτες, έμποροι και πολεμιστές. Δεν είμαστε ικανοί για μεγάλες επιχειρήσεις, διότι εκεί απαιτείται αναλυτική σκέψη, μπορούμε όμως να είμαστε καλοί έμποροι, όπου απαιτείται γρήγορη σκέψη, διορατικότητα ευκαιριών, αίσθηση ολότητας, καρδιά ριψοκίνδυνη, χαρακτηριστικά απαραίτητα σε τομείς που δεν απαιτούνε βαριά βιομηχανική παραγωγή, όπως ακριβώς συμβαίνει στην ναυτιλία. Οι Έλληνες ως πολεμιστές έχουν μια πολύ μακριά παράδοση, ποτέ δεν υπήρξαν ειρηνικός λαός, γι’ αυτό και επιβίωσαν για χιλιετηρίδες. Ανακάλυψαν την Φάλαγγα, τον ιδανικό πολλαπλασιαστή ισχύος της αρχαιότητας και μετέπειτα δίδαξαν και την υπόλοιπη Ευρώπη πως να πολεμά, υπήρξαν για πολλούς αιώνες περιζήτητοι μισθοφόροι μέχρι και τα χρόνια της Οθωμανοκρατίας. Σήμερα θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτή τους την κλίση για επενδύσεις στην Αμυντική Βιομηχανία κάθε είδους και να την πουλήσουν μετέπειτα σε όλα τα πέρατα της γης, όπως επίσης και να εκπαιδεύουν ξένα στρατεύματα πως να πολεμούν ως σύνολο. Δεν είμαστε ικανοί σε κάθε είδους οικονομική δραστηριότητα, δεν θα φτάσουμε ποτέ να εργαζόμαστε με την πειθαρχία και επινοητικότητα των Γερμανών, ούτε με την ηθικότητα και αποτελεσματικότητα των Εβραίων, ούτε όμως και αυτοί θα φτάσουν την διαχρονικότητα και οικουμενικότητα των δικών μας αποτελεσμάτων όταν τα επιτυγχάνουμε.

Παρουσιάζεται η ευκαιρία λόγω της αναπόφευκτης οικονομικής και πολιτικής αναδιάρθρωσης, αλλά και της παρουσίας αλλοδαπών μεταναστών, να επανιδρύσουμε πραγματικά το Ελληνικό Κράτος σε ορθολογιστικές βάσεις ικανοποιώντας συγχρόνως μέσω της αυτοδιοίκησης τον Ελληνικό πατροπαράδοτο χαοτικό τρόπο ζωής. Οι μετανάστες στον τόπο μας θα μας βοηθήσουν να καλύψουμε το σοβαρό δημογραφικό μας πρόβλημα, αλλά και να συμπληρώσουν τα εργατικά χέρια που μας λείπουν από τομείς ανάπτυξης που δεν ανήκουν στην ιδιοσυγκρασία μας. Ο Εθνικός σχεδιασμός πρέπει να ασχολείται με τομείς που από την φύση τους αφορούν όλη την επικράτεια: Ενέργεια (περιλαμβάνει αναπόφευκτα εγκαταστάσεις πυρηνικής ενέργειας και όχι τις αφέλειες περί εναλλακτικών πηγών ενέργειας), Άμυνα (η θωράκιση της χώρας και όχι η αμυντική βιομηχανία), Εξωτερική πολιτική - Πολιτιστική διπλωματία, Χωροταξία – Πολεοδομία κ.λπ.

Από την πτώχευση του 1893 επί Τρικούπη και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896, οδηγηθήκαμε στην καταστροφή του 1897 και καταλήξαμε στην Ελλάδα του 1912. Από την πτώχευση του 1932 επί Βενιζέλου και την μετέπειτα οικονομική ανόρθωση με την βοήθεια των Μικρασιατών προσφύγων καταλήξαμε στο Έπος του 1940. Έτσι και τώρα όταν η χώρα επανασυσταθεί θα είναι έτοιμη να εκμεταλλευθεί τις τεράστιες ιστορικές ευκαιρίες που ανοίγονται στην γειτονιά της από μια σειρά γεωπολιτικών κινήσεων που δείχνουν να οδηγούν σε μια αποδυναμωμένη Τουρκία. Βασικές προϋποθέσεις της Ελληνικής οικονομικής και πολιτικής Ανάπτυξης αποτελούν δύο βασικοί άξονες της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής: πρώτον μια πραγματικά ενωμένη Ευρώπη την οποία εγγυάται μια Γερμανική επικυριαρχία σεβόμενη την Πολιτιστική Ετερότητα, και δεύτερον μια ισχυρή συμμαχία Ελλάδος - Ισραήλ που θα αποτελέσει τον καταλύτη των εξελίξεων στην γειτονιά μας.

Ο Δημήτρης Ζιαμπάρας είναι Δικηγόρος, ΜΒΑ, DiplEng.