H άποψη του Ουίνστον Τσώρτσιλ για τους Έλληνες και τους Εβραίους

Ο Ουινστον Τσόρτσιλ είναι μακράν ένας εκ των σπουδαιοτέρων ηγετών στον 20 αιώνα, οπότε η γνώμη του για τη Φυλή μας αλλά και του έτερου δέους των Εβραίων έχει ιδιαίτερη βαρύτητα.

Η άποψή του ακολουθεί στα αγγλικά και αξίζει να τη διαβάσετε.

“The Greeks rival the Jews in being the most politically minded race in the world. No matter how forlorn their circumstances or how grave the peril to their country, they are always divided into many parties, with many leaders who fight among themselves with desperate vigour. It has been well said that wherever there are three Jews it will be found that there are two Prime Ministers and ..one leader of the Opposition. The same is true of this other ancient race, whose stormy and endless struggle for life stretches back to the fountains of spring of human thought.

No two races have set such mark upon the world. Both have shown a capacity for survival, in spite of unending perils and sufferings from external oppressors, matched only by their own ceaseless feuds, quarrels and convulsions. The passage of several thousand years sees no change in their characteristics and no diminution of their original vitality. They have survived in spite of all that the world could do against them, and all they could do against themselves, and each of them from angles so different have left us the inheritance of their genius and wisdom.

No two cities have counted more with mankind than Athens and Jerusalem. Their messages in religion, philosophy and art have been the main guiding lights of modern faith and culture. Centuries of foreign rule and indescribable, endless oppression leave them still living, active communities and forces in the modern world, quarreling among themselves with insatiable vivacity. Personally I have always been on the side of both, and believed in their invincible power to survive internal strife and the world tides threatening their extinction.”

Tμήμα ειδήεων defencenet.gr

“UBUNTU” ή ‘ZBUTSAM’-τα λόγια περιττεύουν.. .

Ένας ανθρωπολόγος πρότεινε το ακόλουθο παιχνίδι στα παιδιά μιας Αφρικάνικης φυλής: Τοποθέτησε ένα καλάθι γεμάτο ζουμερά φρούτα δίπλα σʼ ένα δέντρο και είπε στα παιδιά ότι όποιο από αυτά φτάσει πρώτο στο καλάθι θα πάρει όλα τα φρούτα. Όταν τους έδωσε το σινιάλο για να τρέξουν, πιάστηκαν χέρι χέρι και ξεκίνησαν να τρέχουν όλα μαζί. Ύστερα κάθισαν σʼ έναν κύκλο για να φάνε τα φρούτα. Όταν ρώτησε τα παιδιά γιατί το έκαναν αυτό αφού κάποιο από αυτά θα μπορούσε να είχε καρπωθεί όλα τα φρούτα, τα παιδιά απάντησαν “UBUNTU” που σημαίνει «δεν μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι αν έστω ένας από εμάς είναι στενοχωρημένος!» Η λέξη “UBUNTU”στην γλώσσα τους σημαίνει «Υπάρχω γιατί υπάρχουμε».

Έγινε λοιπόν το αντίστοιχο παίγνιο και σε ένα Γυμνάσιο χώρας-μέλους της Ευρωζώνης με την διαφορά ότι το καλάθι δίπλα στο δένδρο περιείχε ένα γυαλιστερό iPod, ένα iPad και ένα iPhone, πάλι με την εξήγηση ότι ο πρώτος τα παίρνει όλα.

…Όταν λοιπόν δόθηκε το σινιάλο για να τρέξουν, έπεσαν αγκωνιές, τρικλοποδιές, μπουνιές και τελικά το πιο μεγαλόσωμο παιδάκι έφτασε πρώτο και πήρε και τα τρία gadgets. Ύστερα, μερικά παιδάκια κάθισαν γύρω από τον μεγαλόσωμο συμμαθητή τους και τον παρακολουθούσαν να χειρίζεται τα ηλεκτρονικά καλούδια με θαυμασμό, κάποια άλλα είχαν περικυκλώσει τον ανθρωπολόγο και διαμαρτύρονταν για τους άδικους κανόνες του παιγνίου απειλώντας τον ότι θα τον καταγγείλουν στον Διευθυντή του Σχολείου και στον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό, ενώ κάποια άλλα δέχθηκαν μοιρολατρικά την τύχη τους, ψελλίζοντας ότι το όλο παίγνιο ήταν στημένο από ξένα κέντρα εξουσίας.

Όταν ο ανθρωπολόγος συνήλθε και επέβαλε την δέουσα τάξη, πλησίασε το παιδάκι που νίκησε και το ρώτησε γιατί κράτησε και τα τρία gadgets αντί να σκεφτεί να κρατήσει το ένα και να μοιράσει τα υπόλοιπα σε δυο φίλους του. Εκείνο, του απάντησε μονολεκτικά ‘ZBOUTSAM’, που σημαίνει ‘Στην Πούτσα μου’.

Η λέξη ‘ZBUTSAM’ στην γλώσσα της εν λόγω χώρας/φυλής σημαίνει ‘υπάρχω για να ζω σε βάρος των υπολοίπων, συγγενών, συμμαθητών, ντόπιων ή ξένων και το βρίσκω απολύτως φυσικό’.
Το σχολείο του πειράματος ήταν το 2ο Γυμνάσιο/Λύκειο Ελασσόνας και η χώρα του σχολείου, η Ελλάδα, έχει ήδη επίσημα χρεοκοπήσει από τις 19.05.2010. Ανεπίσημα δε, πολλά χρόνια πριν.
http://risinggalaxy.wordpress.com/2012/09/12/zbutsam/

Φόβος μίνι παγετώδους... και συμφιλίωση της Βίκυς Χρυσού Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης μου Έλιωσαν οι πάγοι στη Γροιλανδία... έρχομαι να διορθώσω τις κακές αναμεταδόσεις της είδησης που αναφέροντας επιλεκτικά την είδηση άφησαν να εννοηθεί πως όλη η παγωμένη επιφάνεια έλιωσε και ως εκ τούτου οδήγησαν πολλούς στη σκέψη πως έγινε χρήση του HAARP. Read more: http://vickytoxotis.blogspot.com/#ixzz26NL2CRAk

Ο Μέγας Ενιαυτός, αποτελεί ένα «Μεγάλο Έτος» κατά το οποίο ο πόλος της Γης, ο οποίος περιστρέφεται σε ανάδρομη φορά σχηματίζει έναν μέγα κύκλο, ο οποίος αστρονομικά είναι σήμερα γνωστός ως «Μετάπτωση των Ισημεριών» και υπολογίζεται σε 25796 χρόνια. Ωστόσο η ευθυγράμμιση που επίκειται με το κέντρο του γαλαξία μας φέρνει στο ηλιακό μας σύστημα περισσότερο γαλαξιακό ρεύμα που επίσης συνδέεται με τον κίνδυνο ηφαιστειακού χειμώνα ίσως στο άμεσο μέλλον μας... Η πλήρης περιστροφή μας γύρω από το γαλαξία είναι το λεγόμενο γαλαξιακό έτος και τούτο απαιτεί περισσότερο χρόνο... περί τα 225-250 εκ. έτη...
Bibliographic Entry Result
(w/surrounding text) Standardized
Result
Hess, Frances. Earth Science. New York: Glencoe Mc Graw-Hill, 2002: 348. "The Sun's orbit around the galaxy is about 220 km/s and thus its orbital period is about 240 million years." 240 million years
Morris, Mark. "The Milky Way." The World Book Encyclopedia, 2002, Vol. 13: 551. "The Sun's completes an almost circular orbit of the center (of the galaxy) about every 250 million years." 250 million years
Croswell, Ken. The Alchemy of the Heavens Searching for the meaning of the Milky Way. New York: Doubleday, 1995: 2. "The Galaxy is so huge that the Sun requires 230 million years to complete one orbit around the Milky Way's center." 230 million years
Moore, Patrick. The International Encyclopedia of Astronomy. New York: Mitchell Beazly Publishers, 1981: 45. "Cosmic Year: the time taken for one complete revolution of the Sun around the entire center of the galaxy; about 225 million years." 225 million years
Kerrod, Robin. Encyclopedia of Science Heavens 2. New York: MacMillian Reference USA, 1997: 35. "The Sun takes 225 million Earth years to make one rotation. This period of time is called a cosmic year." 225 million years

)

Αυτές οι συνθήκες είναι σίγουρα πρωτόγνωρες για τις τελευταίες εκατοντάδες γενιές ανθρώπων, διότι δεν έχουμε ανάλογη κατάσταση για να συγκρίνουμε. Πράγματι οι ευθυγραμμίσεις των πλανητών και η ευθυγράμμιση του ήλιου μας και του πλανήτη μας με το κέντρο του γαλαξία, οδηγεί σε αύξηση των κοσμικών ακτινοβολιών στη Γη και μείωση της ηλιακής ακτινοβολίας που καταφθάνει εδώ.... Πράγματι η επίδραση των ακτινοβολιών αυτών οδηγεί σε μείωση της εισρρέουσας στη Γη ηλιακής ακτινοβολίας (έχουμε αναφερθεί σε τούτο σε πολλά παλαιότερα άρθρα μας) και πράγματι προκαλεί αύξηση της σεισμικότητας και των ηφαιστειακών εκρήξεων, με τα γνωστά επακόλουθα...

Ωστόσο ετούτη τη μοναδική φορά ΔΕΝ γνωρίζουμε πως ακριβώς θα εξελιχθεί η διαδικασία και ποιές θα είναι οι ακριβείς επιπτώσεις στον πλανήτη μας και την ανθρωπότητα. Ας μην ξεχνάμε πως η επέλαση των κοσμικών ακτινοβολιών, με την άνοδο της συχνότητας Σούμαν και τη μείωση του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου της γης και τη μείωση της βαρύτητας που προκαλούν, συνδέεται άμεσα και με το συνειδησιακό άλμα της ανθρωπότητας. (Βλέπε το ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΓΗΣ (μέρος Α) και ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ (μέρος β')
Σε κάθε τέτοια περίοδο, όπως βλέπουμε στα παραπάνω κείμενα, κάποιοι οργανισμοί πέθαιναν μαζικά, ενώ η ανθρωπότητα έβρισκε τρόπο να επιβιώσει και να προσαρμοστεί...
Άρα το ζήτημα μας εδώ παραμένει: όχι να φοβηθούμε από όσα είναι να συμβούν, αλλά να βρούμε τρόπους να λειτουργήσουμε προνοητικά και συμφιλιτωικά... προκειμένου να βρούμε λύσεις που θα ανοίγουν στην ανθρωπότητα μια πραγματικά νέα εποχή, με ανώτερη συνείδηση και τα τεχνολογικα΄ή επιστημονικά μέσα στη διάθεση και το καλό όλων... Δίχως τη χωριστικότητα και τα εγωικά συμφέροντα ή την απληστία να επισκιάζουν τις επιλογές μας.

Άσχετα από τα συμφωνημένα σύνορα, μπροστά στις προκλήσεις τέτοιου μεγέθους είναι γεγονός πως όλοι μας βρισκόμαστε πάνω στο ίδιο καράβι: τον πλανήτη Γη...



_________________________________

Για όσους θέλουν να μελετήσουν πιο επισταμένα το φαινόμενο της Γροιλανδίας:

The thickest ice in a decade, pushed Shell’s July 15 start date back three weeks...
On top of logistical and regulatory difficulties, an unusually cold winter has left more multi-year ice in place, delaying drilling in the two areas where Shell holds federal leases....
http://www.washingtonpost.com/national/health-science/arctic-drilling-close-for-shell-but-still-elusive/2012/07/20/gJQATHdRyW_story.html


http://fuelfix.com/blog/2012/07/26/shell-scales-back-arctic-drilling-plans
http://stevengoddard.wordpress.com/2012/07/28/greenland-meltdownblizzard-ii-continues-to-add-to-the-mass-of-the-ice-sheet


"Overheated" planet update: You know what icebreaker isn't sufficient for our warmist scientists in FROZEN Antarctica? A 420-foot, 36 million-pound ship that can ram through 8 feet of ice and carry 1.2 million gallons of fossil fuel!... http://tomnelson.blogspot.gr/2012/07/overheated-planet-update-you-know-what.html

http://notrickszone.com/2012/07/26/extremely-unusual-cold-deviation-of-20k-now-occurring-over-antarctica

http://iceagenow.info/2012/07/scientists-shoot-holes-latest-nasa-greenland-hysteria/

New paper finds Antarctica snow pack will continue to grow during 21st century
http://hockeyschtick.blogspot.com/2012/08/new-paper-finds-antarctica-snow-pack.html


Read more: http://vickytoxotis.blogspot.com/#ixzz26NKYsYF2



http://vickytoxotis.blogspot.com/

To μαντρί του Ευρώ - ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

Οι ανησυχίες για τους πιθανούς κινδύνους (για την ΕΕ και την ευρωζώνη) από μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ εμφανίστηκαν δημοσίως στα ευρωπαϊκά ΜΜΕ τις τελευταίες μέρες. Αφού ο κ. Σαμαράς είχε πει «ναι σε όλα» όσα του ζητούσε η κ. Μέρκελ. Όταν, δηλαδή, η απειλή της εκδίωξης είχε κάνει τη δουλειά της, η ελληνική κυβέρνηση είχε παραδώσει γη και ύδωρ. Το μόνο που μένει είναι να μεταπειστεί η κοινή γνώμη της Γερμανίας και των συμμάχων της και προς αυτήν απευθύνονται «οι απειλές» ότι η ευρωζώνη (και η δική τους καλοπέραση) θα κινδύνευε αν η Ελλάδα έφευγε από το μαντρί.
Ούτε η Αριστερή ούτε η αυτοπροβαλλόμενη ως εθνικιστική αντιπολίτευση κάνουν χρήση του «γεωπολιτικού επιχειρήματος». Αντιλαμβάνονται, προφανώς, ότι η έξοδος από το ευρώ είναι μόλις ένα μισό, ατελές, βήμα αν δεν επακολουθήσει και το δεύτερο, η έξοδος από την ΕΕ. Διότι η Ελλάδα εκτός ευρώ αλλά εντός ΕΕ δεν απαλλάσσεται ούτε από την οικονομική ούτε, κυρίως, από την πολιτική επικυριαρχία του Βερολίνου και των Βρυξελλών. Χώρες στο «εκτός- εντός» καθεστώς (πχ Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ) δεν μπορούν να ξεκολλήσουν από τη φτώχεια (ούτε από την εξάρτηση) παρά τον πολυδιαφημισμένο «έλεγχο του νομίσματος» που υποτίθεται φέρνει την οικονομική ανάπτυξη και την πολιτική αυτονομία. Οι χώρες αυτές δεν έχουν ούτε τη μια ούτε την άλλη. Αυτόβουλα, την απόφαση εξόδου από το ευρώ μπορούν να πάρουν μόνο αντισυστημικές πολιτικές δυνάμεις και τότε η έξοδος από την ΕΕ είναι αναγκαία συνέπεια, δεν είναι επιλογή έστω και αν παρουσιαστεί ως τέτοια. Το ερώτημα στο σημείο αυτό είναι, λοιπόν, αν η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ μπορεί, από μόνη της, να προκαλέσει, στις σημερινές συνθήκες, τόσο αφόρητη ζημιά στην ευρωζώνη και ειδικότερα στο Βερολίνο, ώστε η απειλή της εξόδου να αποφέρει οφέλη στη χώρα μας. Δεν έχω δει ούτε λέξη, μελετημένη, γι’ αυτό. Υπεκφυγές, εθνικιστικές κορώνες ή διακηρύξεις θρησκευτικής («μαρξιστικής») υφής, κυκλοφορούν άφθονες.
Με άλλα λόγια χωρίς εντελώς καθαρό μυαλό για το «μετά» δεν μπορεί να γίνει λόγος για έξοδο από το ευρώ. Οι ορατές (και σοβαρότατες) ελλείψεις σε θέματα εξωτερικής πολιτικής των κομμάτων της αντιπολίτευσης (και βεβαίως των οπαδών τους) εξηγούν ασφαλώς, εν πολλοίς, τη μη ενασχόλησή τους με τις γεωπολιτικές επιπτώσεις μιας εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Κάποιοι επικαλούνται το 1821, όταν οι Έλληνες επαναστάτησαν χωρίς να ρωτήσουν κανέναν, πράγματι. Αλλά η κατάληξη ήταν να ιδρυθεί ένα προτεκτοράτο και η Ελλάδα, έκτοτε, δεν κατάφερε να αποκτήσει πλήρη πολιτική ανεξαρτησία, να λειτουργήσει χωρίς επικυρίαρχο. Με άμεση επίπτωση την ιδεολογική καχεξία που διακατέχει συνολικά και αδιακρίτως τόσο τις πολιτικές όσο και τις κοινωνικές δυνάμεις της χώρας.
Όψιμες αναλύσεις στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες επισημαίνουν ότι η αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ θα δημιουργήσει γεωπολιτικό κενό και υπογραμμίζουν τον κίνδυνο να το καλύψει η Μόσχα. Πριν να φθάσουμε στο «ξανθό γένος», πιο κοντά στην πραγματικότητα θα ήταν εκείνος που θα έβλεπε ένα Αμερικανο-γερμανικό «πόλεμο» (αναίμακτο γι’ αυτούς αλλά όχι αναγκαστικά και για μας) όπου οι ΗΠΑ θα αγωνίζονταν να εξοστρακίσουν τους νεόφερτους (και διόλου αγαπητούς) Γερμανούς. Είναι γελασμένος όποιος νομίζει ότι αυτός ο ανταγωνισμός θα περιοριστεί σε μια οικονομικής φύσεως γιγαντομαχία. Αντιθέτως θα επιδεινώσει το σύνολο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής με στόχο το διχασμό και τη μεγαλύτερη δυνατή αστάθεια, ώστε ο νικητής να εμφανιστεί ως σωτήρας, επί των ερειπίων. Μας έχει ξανασυμβεί. Τότε εθνικόφρονες εναντίον κομμουνιστών, τώρα πχ διώκτες εναντίον υπερασπιστών των αλλοδαπών. Δεν είναι καν απαραίτητη μια ουσιώδης τουρκική απειλή, εδώ ή στην Κύπρο, αν και φυσικά θα ήταν ανόητο να αγνοηθεί.
Το ζήτημα του ευρώ, εντός ή εκτός, έχει την ισχυρή οικονομική όψη του αλλά μοιάζει με το τραίνο που περνώντας κρύβει το άλλο που έρχεται αντίθετα. Η γεωπολιτική όψη δεν είναι τώρα απολύτως φανερή αλλά είναι εξ ίσου αν όχι περισσότερο επικίνδυνη. To μόνο βέβαιο είναι ότι όταν η Ελλάδα απειλείται να μετατραπεί, στο σύνολο ή κρίσιμες περιοχές της, σε «ειδική οικονομική ζώνη» (μπάτε σκύλοι αλλέστε, δηλαδή) η «μάχη» για το εντός-εκτός ευρώ γίνεται μάλλον σκιαμαχία, αν ταυτοχρόνως δεν προτείνονται μέτρα ώστε να αποτραπεί, εντός ή εκτός, η λεηλασία της χώρας.

http://infognomonpolitics.blogspot.gr

Η φυσική επιλογή και το ελληνικό παράδοξο - Του Σταθη Ν. Καλυβα*

Πρόκειται για ένα από τα πιο ενδιαφέροντα παράδοξα του ελληνισμού: την ίδια στιγμή που οι Ελληνες επιτυγχάνουν εντυπωσιακά αποτελέσματα όταν εργάζονται και σταδιοδρομούν στο εξωτερικό, αποσπώντας τον γενικό θαυμασμό, αδυνατούν να στήσουν ένα αποτελεσματικό κράτος και μια δίκαιη κοινωνία στην ίδια τους τη χώρα. Δεν καταφέρνουν καν να συμβιώσουν αρμονικά. Η διχόνοια και ο διχασμός αποτελούν μόνιμες αναφορές ως προς τις ρίζες της ελληνικής κακοδαιμονίας. Πώς εξηγείται το παράδοξο αυτό; Γιατί οι ίδιοι άνθρωποι που επιτυγχάνουν έξω, αποτυγχάνουν τόσο οικτρά μέσα στην ίδια τους τη χώρα;

Μια εξήγηση είναι πως ίσως δεν πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους. Οπως έχουν δείξει πολλές μελέτες, οι άνθρωποι που μεταναστεύουν δεν έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με εκείνους που παραμένουν στον τόπο τους. Οι πρώτοι είναι πιο επιρρεπείς στο ρίσκο, ενώ οι δεύτεροι πιο συντηρητικοί. Μια δεύτερη εξήγηση είναι πως ούτε οι Ελληνες του εξωτερικού είναι τόσο επιτυχημένοι όσο υποστηρίζεται, αλλά ούτε και οι Ελληνες του εσωτερικού έχουν αποτύχει τόσο οικτρά. Σύμφωνα λοιπόν με τα επιχειρήματα αυτά, δεν υπάρχει παράδοξο. Χωρίς να διαφωνήσω με τα επιμέρους στοιχεία των δύο αυτών θέσεων, θεωρώ πως το παράδοξο έχει βάση και πως οι Ελληνες συμπεριφέρονται και δρουν, σε γενικές γραμμές, με πολύ πιο θετικό και αποτελεσματικό τρόπο όταν ζουν και εργάζονται εκτός Ελλάδας απ’ ό,τι στην ίδια τους τη χώρα.

Η πλέον άμεση και προφανής εξήγηση του παράδοξου αυτού έχει να κάνει με τους θεσμούς. Από τη στιγμή που οι θεσμοί, δηλαδή οι κανόνες που διέπουν τη συμπεριφορά των ανθρώπων, λειτουργούν με διαφάνεια και αξιοκρατία, θα παράγουν και την ανάλογη συμπεριφορά. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι ανταποκρίνονται στα κίνητρα που τους προσφέρονται. Πρόκειται για ορθή εξήγηση, που όμως παρακάμπτει ένα βαθύτερο ερώτημα: Αν το πρόβλημα βρίσκεται στους θεσμούς, τι εξηγεί τη διαιώνιση των αποτυχημένων θεσμών, τη στιγμή μάλιστα που η διάγνωση του προβλήματος είναι προφανής;

Η βαθύτερη εξήγηση του παράδοξου έχει να κάνει με τις αξίες που διέπουν τις κοινωνίες και που εξηγούν τη διαιώνιση των αποτυχημένων θεσμών. Εκείνο μάλιστα που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι πως οι αξίες αυτές δεν είναι άσχετες με τις θεωρίες της φυσικής επιλογής, πράγμα που διαπίστωσα ξαναδιαβάζοντας πρόσφατα το έργο του κορυφαίου Αμερικανού βιολόγου Edward O. Wilson. Ο Wilson μας υπενθυμίζει πως η ανθρωπότητα διέπεται από δύο φαινομενικά αντίρροπες δυνάμεις: η μία αφορά τη φυσική επιλογή των ατόμων και η άλλη τη φυσική επιλογή των ομάδων και των συλλογικοτήτων.

Από τη μία πλευρά, τα άτομα που συμπεριφέρονται με επιθετικά εγωιστικό τρόπο αναπαράγονται με μεγαλύτερη επιτυχία, καθιστώντας έτσι μακροπρόθεσμα κυρίαρχο τον επιθετικό εγωισμό σε βάρος της αλτρουιστικής συμπεριφοράς, που σιγά αλλά σταθερά περιθωριοποιείται.

Από την άλλη όμως, ομάδες που αποτελούνται από άτομα που λειτουργούν με αλτρουιστικό τρόπο, είναι δηλαδή διατεθειμένα να θυσιαστούν για το σύνολο, κατορθώνουν και επιβιώνουν με μεγαλύτερη επιτυχία σε σχέση με τις ομάδες εκείνες που αποτελούνται από εγωιστικά άτομα.
Τη σύγκρουση αυτή ανάμεσα στις δυνάμεις του εγωισμού και του αλτρουισμού μπορούμε να την παρατηρήσουμε στον τρόπο με τον οποίο είναι οργανωμένες οι κοινωνίες. Κάποιες κοινωνίες, όπως εκείνες της Ανατολικής Ασίας, έχουν κατορθώσει να επιτύχουν έναν τρόπο λειτουργίας που είναι ιδιαίτερα συνεκτικός, επιτυγχάνοντας μεγάλα κοινωνικά άλματα αλλά καταβάλλοντας συγχρόνως ένα καθόλου ευκαταφρόνητο κόστος, καθώς προάγουν έναν ισχυρότατο κοινωνικό κομφορμισμό που συνθλίβει μαζί με τον εγωισμό, την ατομικότητα και τη δημιουργικότητα που τον συνοδεύουν.

Από την άποψη αυτή το παράδειγμα των σκανδιναβικών κοινωνιών είναι χαρακτηριστικό. Εκεί έχει επικρατήσει ως κεντρική κοινωνική αξία η ιδέα πως τα άτομα δεν πρέπει να ξεχωρίζουν και πως η κοινωνία πρέπει να πατάξει την τάση των ανθρώπων για διάκριση. Πρόκειται για μια αξία που έχει κωδικοποιηθεί ως «νόμος του Jante» (Janteloven στη Δανία και τη Νορβηγία και Jantelagen στη Σουηδία). Στην άλλη άκρη του φάσματος συναντούμε τις κατακερματισμένες κοινωνίες του ευρωπαϊκού νότου, που ο Αμερικανός κοινωνικός επιστήμονας Edward Banfield καυτηρίασε ως παραδείγματα τυφλού και αυτοκαταστροφικού εγωισμού.

Πώς σχετίζονται οι δύο αυτές αντίρροπες δυνάμεις; Η αντίφαση ανάμεσά τους είναι προφανής. Ο Wilson υποστηρίζει πως η ανθρωπότητα σχοινοβατεί ανάμεσά τους και πως η ανθρώπινη ιστορία τελικά δεν είναι τίποτα άλλο από την πάλη μεταξύ τους, αλλά και τη σύνθεση που προκύπτει από την πάλη αυτή.
Η προσέγγιση αυτή προσφέρει μια ενδιαφέρουσα απάντηση για τα αίτια του ελληνικού παράδοξου: οι Ελληνες επιτυγχάνουν έξω γιατί λειτουργώντας εγωιστικά σε κοινωνίες με ισχυρή συνοχή, καταφέρνουν και προσπορίζονται σημαντικά οφέλη. Αντίθετα, όταν βρεθούν μόνοι μεταξύ τους, η ίδια αυτή εγωιστική ροπή οδηγεί αναπόφευκτα στην κοινωνική διάλυση.

Η πρόκληση για τις κοινωνίες με ισχυρή συνοχή είναι η ενσωμάτωση των εγωιστών στο αξιακό τους σύστημα χωρίς τη θυσία της δημιουργικότητάς τους. Οσο για τις κατακερματισμένες κοινωνίες, η πρόκληση είναι να ανακαλύψουν μέσα τους τις δυνάμεις που θα οδηγήσουν στη δημιουργία των θεσμών εκείνων που θα τους εξασφαλίσουν την απαραίτητη συνοχή.

* Ο κ. Στάθης Ν. Καλύβας είναι καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Yale.

kathimerini