Είσαστε παλιά ψυχή ;

Είσαστε παλιά ψυχή ;

 

 

Έχετε την τάση να είναι είστε μοναχικοί.

Επειδή οι παλιές ψυχές αδιαφορούν για τις επιδιώξεις και τα συμφέροντα των ανθρώπων της ηλικίας τους, δεν κάνουν εύκολα φίλους κάποιους με τους οποίους τους είναι δύσκολο να έχουν σχέσεις. Το αποτέλεσμα είναι… οι παλιές ψυχές να βρίσκονται τον περισσότερο καιρό μόνες τους. Οι άνθρωποι απλά δεν τους κάνουν.

Λατρεύετε τη γνώση, τη σοφία και την αλήθεια.

Ναι… Ακούγεται λίγο μεγαλοπρεπές και αρκετά ευγενικό αλλά η παλιά ψυχή πολλές φορές τείνει προς την πνευματική πλευρά της ζωής. Οι παλιές ψυχές γνωρίζουν εκ φύσεως πως η γνώση είναι δύναμη, η σοφία είναι ευτυχία και η αλήθεια είναι ελευθερία, οπότε γιατί να μην επιδιώκουν αυτά τα πράγματα; Αυτές οι αναζητήσεις είναι πιο σημαντικές γι” αυτές από το να διαβάζουν κουτσομπολιά ή τα αποτελέσματα του ποδοσφαίρου.

Έχετε πνευματική κλίση.

Οι πιο συναισθηματικές παλιές ψυχές τείνουν να είναι ευαίσθητες και πνευματικές στη φύση τους. Η υπέρβαση των περιορισμών του εγωισμού, η αναζήτηση της φώτισης και η προώθηση της αγάπης και της ειρήνης είναι οι βασικές επιδιώξεις αυτών των ψυχών. Γι” αυτές τις ψυχές, τέτοιες επιδιώξεις αποτελούν την πιο σοφή χρήση του χρόνου.

Κατανοείτε την παροδικότητα της ζωής.

Οι παλιές ψυχές συχνά μαστίζονται από υπενθυμίσεις όχι μόνο της δικής τους θνητότητας αλλά και των άλλων γύρω τους. Αυτό τις κάνει επιφυλακτικές και μερικές φορές αποσύρονται αλλά εξακολουθούν να επιβάλουν σοφία στον τρόπο ζωής τους.

Είστε στοχαστικοί κι εσωστρεφείς.

Οι παλιές ψυχές τείνουν να σκέφτονται πολύ… για τα πάντα. Η ικανότητά τους να στοχάζονται και να μαθαίνουν από τις πράξεις τους και τις πράξεις των άλλων είναι ο μεγαλύτερός τους δάσκαλος. Ένας λόγος γιατί οι παλιές ψυχές νιώθουν τόσο παλιές στην καρδιά είναι ότι έχουν πάρει τόσα πολλά μαθήματα μέσω της διαδικασίας του δικού τους στοχασμού και διαθέτουν πολλή διορατικότητα για τις καταστάσεις της ζωής μέσω της ικανότητάς τους να παρατηρούν αθόρυβα και προσεκτικά τι συμβαίνει γύρω τους.

Βλέπετε την ευρύτερη εικόνα.

Πολύ σπάνια οι παλιές ψυχές χάνονται σε επιφανειακές λεπτομέρειες όπως να αποκτήσουν άχρηστα διπλώματα, προαγωγές στη δουλειά τους ή μεγαλύτερες τηλεοράσεις. Οι παλιές ψυχές έχουν την τάση να βλέπουν τη ζωή από ψηλά, παρατηρώντας ποιος είναι ο πιο σοφός και λογικός τρόπος να την πλησιάσουν. Όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες, οι παλιές ψυχές τείνουν να τις βλέπουν ως παροδικούς πόνους που θα περάσουν και οι οποίοι εξυπηρετούν την αύξηση της ποσότητας της χαράς που θα έλθει στο μέλλον. Επομένως, οι παλιές ψυχές τείνουν να έχουν ήρεμες και σταθερές φύσεις ως αποτέλεσμα της προσέγγισής τους για τη ζωή.

Δεν είστε υλιστές.

Ο πλούτος, η φήμη και η πιο πρόσφατη έκδοση του iPhone… απλά προξενούν ανία στις παλιές ψυχές. Η παλιά ψυχή δεν βλέπει κάποιον σκοπό στην επιδίωξη πραγμάτων τα οποία μπορεί πολύ εύκολα να τους αφαιρεθούν. Επιπροσθέτως, οι παλιές ψυχές δεν έχουν χρόνο και ενδιαφέρον για τα παροδικά πράγματα στη ζωή μια και γι” αυτές λίγο νόημα έχουν.

Ήσασταν ένα παράξενο, κοινωνικά δυσπροσάρμοστο παιδί.

Αυτό δεν συμβαίνει πάντα αλλά πολλές παλιές ψυχές δείχνουν παράξενα σημάδια ωριμότητας σε μικρή ηλικία. Συχνά αυτά τα παιδιά χαρακτηρίζονται ως «πρόωρα», «εσωστρεφή» ή «επαναστατικά», ανίκανα να ταιριάξουν στις συμβατικές συμπεριφορές. Συνήθως αυτά τα παιδιά είναι εξαιρετικά περίεργα κι ευφυή, βλέποντας πόσο πολλά άσκοπα πράγματα τους λένε οι δάσκαλοι, οι γονείς και οι συνομήλικοί τους κι έτσι τους αντιστέκονται είτε παθητικά είτε επιθετικά. Αν μπορείτε να μιλήσετε στο παιδί σας σαν να είναι ενήλικος – πιθανότατα έχετε μπροστά σας μια παλιά ψυχή.

Απλά «Νιώθετε» παλιοί.

Τα συναισθήματα που συνοδεύουν την αίσθηση του να είναι κάποιος παλιά ψυχή συνήθως είναι: μια αίσθηση επιφυλακτικότητας προς τον κόσμο, ψυχική κόπωση, προσεκτική υπομονή και απόκοσμη ηρεμία. Δυστυχώς αυτά μπορούν συχνά να θεωρηθούν ως απόμακρα και κρύα, αποτελούν όμως έναν από τους πολλούς Μύθους των Παλιών Ψυχών.

Ακριβώς όπως μερικοί ηλικιωμένοι περιγράφουν τους εαυτούς τους ως «νέοι στην ψυχή», έτσι και οι νέοι είναι «παλιοί στην καρδιά».

Το βρήκαμε εδώ:

 http://www.awakengr.com/2014/12/blog-post_83.html#ixzz3UZJYpFwa

 http://anaxarchosevdai.blogspot.gr/

Ζητούνται Ευρωτσολιάδες

  Υπάρχουν πολλοί Έλληνες που θέλουν η χώρα να μείνει στο Ευρώ. Μέχρι πρόσφατα ήταν η συντριπτική πλειοψηφία.
Υπάρχουν επίσης αρκετοί Έλληνες που θέλουν να μείνουμε στην Ευρώπη. Συνήθως ταυτίζονται με τους πρώτους – αλλά όχι απόλυτα.
Υπάρχουν λιγότεροι (αλλά αρκετοί) Έλληνες που θέλουν η χώρα όχι μόνο να μείνει στην Ευρώπη – αλλά να γίνει Ευρώπη. Να εκσυγχρονιστεί, έτσι που οι δείκτες ποιότητας ζωής, κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης, ασφάλισης και πρόνοιας, προστασίας δικαιωμάτων, παραγωγικότητας, κλπ. να φτάνουν τουλάχιστον στον μέσο όρο των άλλων κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ανήκω στην τρίτη κατηγορία. Δεν με ενδιαφέρει απλώς το να μείνουμε στο Ευρώ ή να ανήκουμε τυπικά στην Ε. Ε. – θέλω να είμαστε Ευρώπη.
Πρόσφατα αρκετοί με αποκάλεσαν «Γερμανοτσολιά». Θέλω να τους διορθώσω.
Δεν είμαι Γερμανοτσολιάς – αλλά φανατικός Ευρωτσολιάς.
Ευρωτσολιάς είναι για μένα ο Έλληνας που συνδυάζει την ελληνική παράδοση («τσολιάς») με τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Μπορεί να είναι είτε αριστερός είτε δεξιός. Δεν τον νοιάζει αν ο εκσυγχρονισμός της χώρας γίνει από την Αριστερά ή την Δεξιά. «Άσπρη γάτα – μαύρη γάτα, αρκεί να πιάνει ποντίκια», όπως είπε ο Τενγκ.
Το μεγάλο στοίχημα δεν είναι αν η Ελλάδα θα μείνει στο Ευρώ ή την Ευρώπη. Είναι αν θα γίνει Ευρώπη. Το να σέρνεται μέσα στην Ε.Ε. επιδοτούμενη και γραφική, δεν μου λέει τίποτα.
Ευρωτσολιάς, λοιπόν. Και καλώ όλους τους ομοϊδεάτες μου να συνταχθούν σε αυτή τη νέα κατηγορία.
Σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε την Εθνική μας Εορτή. Μήπως, αντί να αναμασήσουμε πάλι τα κατορθώματα των προγόνων, ρίξουμε μία ματιά προς το μέλλον;

  Ν. Δήμου  - Protagon  
 

17/3/15 Αυτό είναι ένα έγκλημα εναντίον του 1,5 εκατ. ανέργων - Η Ελλάδα θεατής στο ευρωπαϊκό «πάρτι» του 1.14 τρις ευρώ

17/3/15

Αυτό είναι ένα έγκλημα εναντίον του 1,5 εκατ. ανέργων - Η Ελλάδα θεατής στο ευρωπαϊκό «πάρτι» του 1.14 τρις ευρώ

Μαντικίδης Τάσος 

Ο νέος επενδυτικός χάρτης στην εποχή του «τυπώματος χρήματος» της ΕΚΤ

 http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2015/03/15-114.html#more

Η παραβολή της μπανάνας…

Σε μια Αφρικανική Χώρα, που παρήγαγε μόνο μπανάνες, και ο λαός της κατανάλωνε μόνο μπανάνες μέσα σε δυο εβδομάδες που οι μπανάνες ήσαν ώριμες, η Κυβέρνηση αποφάσισε, αφού συμβουλεύτηκε ένα φημισμένο γραφείο Συμβούλων που είχε έδρα στην Νέα Υόρκη και στο Βερολίνο, τους Τραπεζίτες της και κάτι κοντόφθαλμους Επιχειρηματίες της, να κηρύξει εκστρατεία υπέρ της αποταμίευσης με σύνθημα «η Αποταμίευση είναι η Αρετή του Κράτους».
Σκοπός ήταν να αυξηθούν οι επενδύσεις διότι μέσω των αυξημένων αποταμιεύσεων των νοικοκυριών, οι Τράπεζες θα είχαν πιο πολλά διαθέσιμα προς δανεισμό, η τιμή της μπανάνας θα έπεφτε λόγω της μικρότερης ζήτησης και έτσι το κόστος διαβίωσης θα μειωνόταν, και τελικά θα αυξάνονταν οι επενδύσεις.
Και πράγματι ενώ παρήγαγαν μια ικανοποιητική ποσότητα μπανανών και ζούσαν όλοι αξιοπρεπώς, η εκστρατεία της Κυβέρνησης έπεισε τον Λαό να καταναλώνει λιγότερο και να αποταμιεύει περισσότερο.
Όλοι ένοιωθαν ευτυχείς, αλλά δυστυχώς το σενάριο δεν πήγε όπως επιθυμούσαν, διότι ενώ οι επιχειρήσεις παρήγαγαν τις ίδιες ποσότητες μπανάνας όπως και πριν, αυτομάτως είχαν ζημιά ίση με την επιπρόσθετη αποταμίευση που έκαναν τα νοικοκυριά βάζοντας τα λεφτά τους στην άκρη. Το κόστος παραγωγής της μπανάνας παρέμενε το ίδιο.
Έτσι λοιπόν μέσα σε λίγο καιρό οι επιχειρήσεις άρχισαν να απολύουν το εργατικό τους προσωπικό, να μειώνουν τους μισθούς ενώ η παραγωγή μπανάνας μειώθηκε ως εκείνο το σημείο που απαιτούσε η νέα ζήτηση.
Μέσα σε λίγο χρόνο, η ανεργία κάλπασε, το εθνικό του εισόδημα και τα εισοδήματα των νοικοκυριών μειώθηκαν, με αποτέλεσμα να μπουν σε ένα φαύλο κύκλο ύφεσης αφού η παραγωγή μειωνόταν και τα εισοδήματα επίσης. Η ανεργία φούντωσε.
Παράλληλα κανείς δεν χτυπούσε την πόρτα των τραπεζών να πάρει λεφτά για επενδύσεις αφού κάνεις δεν είχε χρήματα να αγοράσει κάτι. Η ενεργώς ζήτηση είχε τσακιστεί. Οι τράπεζες βέβαια με την σειρά τους,την οποία ρευστότητα είχαν πια, την κρατούσαν για τον εαυτό τους.
Για αλλού είχαν βάλει ρότα και αλλού βρέθηκαν. Οι μπανάνες στο μεταξύ σάπιζαν στα δέντρα. Μια ενάρετη πολιτική τους οδήγησε σε καταστροφή.
Τελικά ρωτώντας βρήκαν λύση. Πήγαν λοιπόν σε ένα σοφό μάγο στο Λονδίνο ο οποίος τους είπε ότι όσα έκαναν ήσαν παράλογα και οι συμβουλές ήσαν λάθος και ανόητες.
Τους εξήγησε κατ’ αρχήν, ότι το χρήμα στην οικονομία δεν είναι ουδέτερο, δεν το έχουμε μόνο για να ανταλλάσουμε αγαθά, αλλά η απουσία του από την οικονομία είναι δυνατόν να προκαλέσει μεγάλη ζημιά στην πραγματική οικονομία, στην παράγωγη και στην απασχόληση. Αυτό το κατάλαβαν αμέσως γιατί το ζούσαν.
Δεν έπεται τους είπε, ότι άμα υπάρχουν αποταμιεύσεις σε μια χώρα αυτές ντε και καλά θα πάνε στην πραγματική οικονομία.Κ
άλλιστα μπορεί να μην πάνε στην αγορά των αγαθών αλλά σε άυλες αξίες, ή να μείνουν μέσα στις Τράπεζες ή και σε ατομικά χρηματοκιβώτια οποιασδήποτε μορφής. Και αυτό το κατάλαβαν αφού δεν είδαν καμία νέα επένδυση να γίνεται.
Τους είπε ακόμα κάτι σημαντικό. Δεν είναι ανάγκη να έχετε αποταμιεύσεις για να κάνετε επενδύσεις όπως σας είπαν στο Βερολίνο. Αυτό είναι μέγας μύθος. Αρκεί το τραπεζικό σας σύστημα να έχει την ικανότητα να παράγει πιστώσεις αρχικά για να χρηματοδοτεί τις επενδύσεις και στο τέλος, με την ολοκλήρωση της επένδυσης, θα έχουν δημιουργηθεί επαρκείς αποταμιεύσεις.
Δεν εξαρτώνται οι επενδύσεις από τις αποταμιεύσεις αλλά οι αποταμιεύσεις από τις επενδύσεις. Αν δεν γίνουν επενδύσεις δεν θα υπάρξουν αποταμιεύσεις.
Με άλλα λόγια τους είπε ότι τελικά οι επενδύσεις είναι αυτοχρηματοδοτούμενες. Και αυτό το κατάλαβαν, διότι είχαν κάνει αποταμιεύσεις και κατέληξαν να μην έχουν επενδύσεις και το τραπεζικό τους σύστημα δεν μπορούσε να παράξει πιστώσεις. Αυτή ήταν η τελική τους Τραγωδία.
Τους εξήγησε ακόμα ότι η ανεργία οφείλεται στη σχέση αποταμίευσης και επένδυσης και όχι στην μη ύπαρξη εύκαμπτων μισθών. Οι εύκαμπτοι και χαμηλοί μισθοί δεν οδηγούν στην πλήρη απασχόληση αλλά στην ανεργία.
Τους είπε ότι με το χρήμα δεν παίζουμε, δεν το αφήνουμε στους τραπεζίτες να το κυβερνούν -όπως τον πόλεμο δεν τον αφήνουμε στους στρατηγούς, απλά τον κάνουν-, το τραπεζικό σύστημα το θέτουμε υπό αυστηρό κοινωνικό έλεγχο, και το χρήμα το παράγουμε μέσα από τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας, μέσα από τις επενδύσεις.
Τους κατευόδωσε λέγοντας τους να προσέχετε το νόμισμα σας σαν τα μάτια σας, να είστε νοικοκύρηδες στη διαχείριση της οικονομίας και του Κράτους, και βάλτε τώρα την Κεντρική σας Τράπεζα να παράξει χρήμα για τις επενδύσεις και αν δεν σπεύσουν οι επιχειρηματίες αμέσως να επενδύσουν ας αναλάβει τότε το κράτος αυτόν τον ρόλο του επενδυτή και ως ένα σημείο και του καταναλωτή. Βάλτε πίσω την Χώρα σας στη δουλειά.
Πήγαν με μαύρη ψυχή αλλά έφυγαν αισιόδοξοι. Σε λίγο χρόνο είχαν βάλει μπρος την παραγωγική τους μηχανή και δεν έτρωγαν μόνο μπανάνες.
ΥΓ : Την «παραβολή της μπανάνας» την χρησιμοποίησε ο John Maynard Keynes στην Επιτροπή McMillan που είχε συστήσει ο πρωθυπουργός Ramsay MacDonald στην κρίση του 1930 με σκοπό να βγει η Βρετανία από αυτή. Ως τότε η Βρετανία έκανε αυτό που η Αφρικανική Χώρα της είχαν υποδείξει να κάνει ή αυτό που κάνει σήμερα η Ελλάδα, καθ’ υπόδειξη του ΔΝΤ και της ΕΕ. Την παρέφρασα ελαφρώς για τις ανάγκες τις δικές μας. Τελικά πια είναι Μπανανία;

Σπύρος Στάλιας

Οικονομολόγος ΜΑ, Ph.D, πρ. Διευθύνων Σύμβουλος ΟΛΠ

 

 http://www.tribune.gr

Κατηγορία:Λογική πλάνη: Βεβιασμένη γενίκευση

      Βεβιασμένη γενίκευση ονομάζεται η λογική πλάνη που υφίσταται όταν εξάγεται ένα γενικό συμπέρασμα το οποίο, ωστόσο, βασίζεται σε ανεπαρκή αποδεικτικά στοιχεία. Συνήθως αφορά στατιστικά αποτελέσματα τα οποία εξάγονται από μια μικρή ομάδα ατόμων που δεν αντιπροσωπεύει επαρκώς το σύνολο του πληθυσμού.^[1] Η αντίθετη πλάνη καλείται ράθυμη επαγωγή όπου το λογικό συμπέρασμα ενός επαγωγικού επιχειρήματος γίνεται μη αποδεκτό, συνήθως σαν μια σύμπτωση.
Στη θεωρία αριθμών, η υπόθεση του Pólya (από τον Ούγγρο μαθηματικό George Pólya), που τέθηκε το 1919 ^[2], ισχύει για τους πρώτους 906.150.257 αριθμούς αλλά αποδεικνύεται λανθασμένη για αυτόν τον αριθμό και αρκετούς άλλους μεγαλύτερους αυτού. ^[3] Το να υποθέσει κάποιος ότι ένας ισχυρισμός είναι σωστός εφόσον ισχύει για τα πρώτα 906 εκατομμύρια αριθμούς που ερεύνησε, δεν είναι στην ουσία βεβιασμένη γενίκευση αλλά στα μαθηματικά ένας ισχυρισμός παραμένει υπόθεση μέχρι να αποδειχτεί καθολικά σωστός.

 Η βεβιασμένη γενίκευση στην καθημερινότητα λειτουργεί αόρατα και εξάγονται βιαστικά συμπεράσματα από γεγονότα πλήρως άσχετα μεταξύ τους.

 http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%B5%CE%B2%CE%B9%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7_%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7

"Οι χώρες έχουν σχέδιο. Οι χώρες έχουν συνέχεια. Οι χώρες έχουν σοβαρότητα."

Πρέπει επειγόντως να πάψουμε να είμαστε ένα ανίκητο σύμπλεγμα κομματικών και ιδιωτικών συμφερόντων. Αυτό δεν θα αποφασιστεί σε κανένα eurogroup. Αυτό πρέπει να το πάρουμε απόφαση ΕΜΕΙΣ.

Δεν υπάρχει κανένα μέλλον αν δεν αρθούν οι στρεβλώσεις που συνθέτουν μία αναποτελεσματική,
τερατο-γραφειοκρατική, πολυδαίδαλη, κλειστή οικονομία όπου βασιλεύει η πολυνομία, η αναξιοκρατία, η αδιαφάνεια και η κομματοκρατία, με τέτοιες καθυστερήσεις στην απονομή δικαιοσύνης που φτάνουν τα όρια της αρνησιδικίας.

Η «έξοδος από την κρίση» είναι ένα τιτάνιο έργο που απαιτεί ισχυρή πολιτική βούληση από πολιτικούς αποφασισμένους για συγκρούσεις με συμφέροντα, προνόμια, αγκυλώσεις και ΝΟΟΤΡΟΠΙΕΣ. Η έξοδος της χώρας από την κρίση δεν θα αποφασιστεί τελικά, σε κανένα eurogroup.

Κανένας… Γερούν, κανένας… Ζαν–Κλωντ, κανένας… Φρανσουά και κανένας… Βόλφγκανγκ δεν θα αναδιαμορφώσει την Ελλάδα. Αυτό θα πρέπει να το κάνουμε ΕΜΕΙΣ, αν θέλουμε να μετατραπούμε από μία… ΚΑΝΟΝΙ-κή χώρα σε μία κανονική χώρα.

Κανένας Λουξεμβούργιος πρωθυπουργός, κανένας γερμανός υπήκοος ή ολλανδός αξιωματούχος δεν θα φτιάξει το μπάχαλο της χώρας. Δεν μας φταίνε αποκλειστικά οι άλλοι για όλα τα δεινά που μας έχουν βρει. Πρωτίστως φταίμε εμείς και μετά οι «φίλοι» μας.

Η τραγική «ελληνική πραγματικότητα», το άντρο του Κρατισμού, της γραφειοκρατίας και της πολυνομίας:

19: Τόσες είναι οι σφραγίδες που έχει επάνω το χαρτί της έγκρισης παροχής ρεύματος από όλες τις σχετικές και… άσχετες υπηρεσίες του άθλιου αυτού Κράτους.

115.000: Είναι οι υπουργικές αποφάσεις των τελευταίων 40 ετών ( 1 κάθε 3 ώρες )

4.000: Είναι οι Νόμοι που ψηφίστηκαν τα τελευταία 40 χρόνια ( 1 καινούργιος Νόμος κάθε 3,5 μέρες ).

40: Τόσα χρόνια χρειάστηκαν για να ανακαλύψουμε ότι καλύπτουμε νοσήλια για δάγκωμα από καγκουρό.

3: Τόσα χρόνια χρειάζονται για την συγκρότηση ενός πειθαρχικού συμβουλίου.

10: Τόσα χρόνια απαιτούνται για να εκδοθεί η τελική κρίση για έναν πειθαρχικά υπόλογο δημόσιο υπάλληλο έως την έκδοση απόφασης από το Συμβούλιο της Επικρατείας.

2,5: Τόσα χρόνια χρειάστηκε η Coca-Cola HBC για να πάρει στα χέρια της τις άδειες από το ΥΠΕΚΑ και το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο πριν τελικά αποχωρήσει από την επένδυση που σχεδίαζε.

10: Τόσα ή και περισσότερα χρόνια χρειάζονται ώστε να αποκτήσουν οι επενδυτές τις απαιτούμενες άδειες από το Τέρας Της Ελληνικής Γραφειοκρατίας.

11: Τόσα Υπουργεία εμπλέκονται στην αδειοδότηση επιχειρήσεων (Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Οικονομικών, Δημοσίας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Πολιτισμού, Ναυτιλίας, Εσωτερικών, Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Τουρισμού και Ενέργειας, Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής).

205: Τόσα είναι τα νομοθετήματα που έχουν καταγραφεί σχετικά με τις αδειοδοτήσεις επιχειρήσεων (66 νόμοι, 32 Προεδρικά Διατάγματα, 82 υπουργικές αποφάσεις και 31 εγκύκλιοι).

0,6%: Το ποσοστό δαπάνης για Έρευνα και Ανάπτυξη επί του ΑΕΠ, το χαμηλότερο στην ΕΕ.

16 έως 20:Τόσες είναι οι μέρες που απαιτούνται για μία εξαγωγή ελληνικών προιόντων ( στην Ισπανία 10)… αφού 11 με 14 ημέρες χρειάζονται για τη συμπλήρωση των απαιτούμενων εγγράφων

67η: H χειρότερη επίδοση στον Δείκτη Εμπορίου ανάμεσα στις ανεπτυγμένες οικονομίες.

126η: H θέση μας σε 138 χώρες στον βαθμό ανοίγματος της οικονομίας ( μία θέση κάτω από το ΝΕΠΑΛ, 6 κάτω από την Ουγκάντα ).

1.755: Ο αριθμός των διαφορετικών δασμολογικών/φορολογικών επιβαρύνσεων.

1.040: To κόστος εξαγωγής σε δολάρια ανά κοντέινερ (Πορτογαλία 780, Τουρκία 990).

90%: Το ποσοστό των νέων επιχειρήσεων που αφορά ΜΗ εμπορεύσιμους τομείς.

37%: Είναι η αύξηση του ρεύματος για τους βιομηχανικούς καταναλωτές μέσα σε τέσσερα χρόνια από το ’08 μέχρι το ’12 και ακόμα περισσότερο μετά…

40%: Είναι η συνολική αύξηση του ενεργειακού κόστους μέσω ΦΟΡΩΝ και ΕΙΣΦΟΡΩΝ.

1,5: Πληρώνουμε κάθε μέρα στο Τέρας μιάμιση φορά την αξία της Αττικής οδού και του χρωστάμε… άλλη μιάμιση.

144: Είναι η θέση που κατέλαβε η χώρα "Οι χώρες έχουν σχέδιο. Οι χώρες έχουν συνέχεια. Οι χώρες έχουν σοβαρότητα."σε σύνολο 148 χωρών σε ό,τι αφορά τη γραφειοκρατία και το κρατικό βάρος προς τις επιχειρήσεις σε έρευνα για λογαριασμό του World Economic Forum.

Η φερεγγυότητα της χώρας που είναι απαραίτητη προυπόθεση για την ανάκαμψη, καθώς οι επενδυτές, τους αφερέγγυους… τους αποφεύγουν, δεν τους προτιμούν, έχει πληγεί ανεπανόρθωτα από γελοίες πολιτικές επιλογές δεκαετιών και κυρίως από αναχρονιστικές ΝΟΟΤΡΟΠΙΕΣ.

Η χώρα χρειάζεται ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ αλλαγές σε πάμπολλους τομείς όπως στην Κρατική λειτουργία ή στην φορολογία.
Μας λείπουν πολλά για να πάψουμε να είμαστε ένα τόσο
ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΑΣΟΒΑΡΟ Κράτος.

 http://www.capital.gr/gmessages/showTopic.asp?id=4907842&nid=2234620