Τέλος εποχής;

Η σύλληψη του κ. Ακη Τσοχατζόπουλου ήταν μια αναμενόμενη, αν όχι πολύ καθυστερημένη, απάντηση της Δικαιοσύνης στο αίτημα των πολιτών για την εδραίωση κράτους δικαίου. Δεν πρέπει, όμως, να σταθούμε στο πρόσωπο, αλλά να μιλήσουμε καθαρά για το τι εκπροσωπούσε. Ο πρώην υπουργός Αμυνας ήταν ένας εκ των επικρατέστερων διαδόχων του Ανδρέα Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ και ο μακροβιότερος και ισχυρότερος υπουργός πολλών κυβερνήσεων για αρκετές δεκαετίες. Η συμπεριφορά του απεικόνιζε, δυστυχώς, μια διαδεδομένη αντίληψη που γεννήθηκε τη δεκαετία του 1980, η οποία νομιμοποίησε τη διαφθορά στο όνομα διαφόρων «αγώνων» και του... λαϊκού κινήματος. Ο κ. Τσοχατζόπουλος προκάλεσε με τον τρόπο ζωής του και έπεσε στην παγίδα της απροκάλυπτης ύβρεως. Δεν ήταν όμως μόνος, καθώς είναι προφανές ότι ο πλουτισμός του επετεύχθη χάρη σε ένα σύστημα προμηθευτών όπλων, ξένων εταιρειών, πολιτικής υποστήριξης από διάφορα κόμματα και συγκάλυψης από τις κρατικές αρχές επί δεκαετίες. Μακάρι η δικαστική έρευνα να ξετυλίξει όλο το κουβάρι για να μάθει ο ελληνικός λαός την αλήθεια. Και βεβαίως, μακάρι το δράμα του κ. Τσοχατζόπουλου να σηματοδοτεί το τέλος μιας μοιραίας εποχής και ενός τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς της καθεστηκυίας τάξης, που κόστισαν ακριβά στον τόπο.
http://www.kathimerini.gr