Περί … κίναιδων, μελέτη

Πολύς ο θόρυβος που γίνεται τις τελευταίες μέρες για τα …”γκέουλα” …. Κάποτε είχα ακούσει ένα παλιό μου δάσκαλο να λέει :

Όταν έπλασε ο Δίας τον άνθρωπο, αφού πρόσθεσε όλες τις αρετές, όλα τα ελαττώματα και εν γένει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που φέρουμε ως άνθρωποι, ήρθε η ώρα να προσθέσει και την Αιδώ. Την Αιδώ λοιπόν την έχωσε βαθιά μέσα στον ανθρώπινο .. (_(_)

Πωπώ τι έγραψα….πιπέρι! Συγχωρήστε παρακαλώ την αθυροστομία μου … κάπως όμως έπρεπε να το εκφράσω η δόλια ..
 Ελάτε λοιπόν , ας μη σκανδαλισθούμε περισσότερο και ας διαβάσουμε μαζί τις σκέψεις που αποτύπωσα σε τούτη τη σελίδα επηρρεασμενη από ένα κείμενο που πρόσφατα αλίευσα στο νετ και από όσα βλεπω τελευταία στην τηλεόραση .

Είναι καιρός να σταματήσει η παραπληροφόρηση σχετικά με το ότι ήταν αποδεκτή η ομοφυλοφιλία στην Αρχαία Ελλάδα. Σε όλες τις εποχές και σε όλες τις κοινωνίες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν άτομα με αποκλίνουσες σεξουαλικές συμπεριφορές, παρά φύσει, θα λέγαμε. Όμως, ειδικά για την Αρχαία Ελλάδα, δεν αποτελούσαν τον κανόνα, αλλά την εξαίρεση. Είναι τελείως ανυπόστατες οι περί του αντιθέτου αιτιάσεις από τα κάθε λογής μίσθαρνα όργανα της νεοταξικής διανόησης και των παρατρεχάμενών τους!

Αλλά, ας ξεκινήσω τον συλλογισμό μου με βάση τα αρχαία κείμενα, τα οποία θα αποτελέσουν και τον κύριο οδηγό. Ο Dover στο βιβλίο του* (K.J Dover «Η ομοφυλοφιλία στην Αρχαία Ελλάδα» ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΧΙΩΤΕΛΛΗ) , υπό το πρίσμα ενός δήθεν «προοδευτισμού», που έχει την δυνατότητα, απαλλαγμένος από διάφορα ταμπού να δει «αντικειμενικά» το θέμα, προσπαθεί να μας πείσει ότι στην Αρχαία Ελλάδα δεν ίσχυαν οι δικές μας απόψεις για την ομοφυλοφιλία και περίπου μας καλεί όλους, να αποκτήσουμε την ίδια με τους αρχαίους Έλληνες «ελεύθερη» άποψη για το θέμα αυτό.

Αναφέρει λοιπόν ότι «Οι Έλληνες γνώριζαν ότι οι σεξουαλικές προτιμήσεις των ανθρώπων διαφέρουν, η γλώσσα τους όμως δεν έχει ουσιαστικά που να αντιστοιχούν προς τα αγγλικά ουσιαστικά «ομοφυλόφιλος» και «ετεροφυλόφιλος», αφού πίστευαν ότι

1.στην πραγματικότητα όλοι αντιδρούν, σε διαφορετικές στιγμές, σε ομοφυλοφιλικά και σε ετεροφυλοφιλικά ερεθίσματα και ότι

2. στην πραγματικότητα, κανένας άνδρας δεν έρχεται τόσο σε ενεργητική, όσο και σε παθητική σεξουαλική επαφή στο ίδιο στάδιο της ζωής του».

Από το πρώτο αυτό επιχείρημα, λοιπόν, διαπιστώνουμε ότι κάτι δεν πάει καλά. Θα μου προξενούσε μεγάλη κατάπληξη το γεγονός να προσπαθεί ο Dover να γράψει ένα τόσο σημαντικό βιβλίο, χωρίς να έχει στην διάθεσή του κάποιο λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης. Το επιχείρημά του, θα είχε σπουδαία αξία, εάν ήταν αληθινό, όμως δεν είναι. Οι Έλληνες έχουν δημιουργήσει την τέλεια γλώσσα. Ένα όργανο μεγίστης ακριβείας και εάν δεν ξεχώριζαν στην γλώσσα τους, αυτές τις δύο σεξουαλικές επιλογές, οπωσδήποτε θα είχαν σοβαρό λόγο. Είναι, όμως, έτσι, ή, μήπως κάτι άλλο συνέβαινε, που μας οδηγεί θέλοντας και μη, ακολουθώντας την ίδια ακριβώς συλλογιστική με τον κ. Καθηγητή για την σημασιολογική δύναμη των λέξεων, στα αντίθετα συμπεράσματα?

Πράγματι δεν συναντούμε τις λέξεις ομοφυλόφιλος ή ετεροφυλόφιλος στα αρχαία μας κείμενα, όχι όμως για τον λόγο που υποστηρίζει ο Dover!!! Στην αρχαία μας γλώσσα οι ομοφυλόφιλοι αναφέρονται, με μια λέξη πολύ σκληρή, την λέξη ΚΙΝΑΙΔΟΣ δηλ. ο ΚΙΝΩΝ ΤΗΝ ΑΙΔΩ.

Η σημασία αυτής της λέξης, ήταν καθαρά υβριστική και σαφέστατα πολύ καταδικαστική για όσους είχαν κάνει αυτή την επιλογή σεξουαλικά. Στην σημερινή νεοελληνική μας γλώσσα, θα μπορούσαμε δόκιμα να μεταφέρουμε την έννοια αυτής της λέξεως, μεταφράζοντας την, ως « Ο Καταραμένος». Ο ομοφυλόφιλος, δηλαδή, στην αρχαία ελληνική γλώσσα, ήταν ο «καταραμένος» της σημερινής. Για του λόγου το αληθές, αναφέρονται οι παραπομπές του πλέον έγκυρου λεξικού της αρχαίας Ελληνικής γλώσσης, των Liddel-Scott, όπου στον τόμο II στην σελίδα 719 αναφέρουν τα εξής λήμματα:

«Κιναιδεία: Η παρά φύσιν ασέλγεια, Αισχίνης 18,29, Δημήτριος Φαληρεύς 97.
Κιναιδεύομαι: είμαι κίναιδος
Κίναιδος: ο καταπύγων, ο καθόλου αισχρός, κακοήθης άνθρωπος»

Το θέμα αυτό είναι πάρα πολύ σπουδαίο και πρέπει να σταθούμε, διότι έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Έχει απόλυτο δίκιο ο κ. Καθηγητής να ξεκινά με την γλώσσα, για κάποιο όμως λόγο, αγνοεί το σημαντικότερο στοιχείο. Στην εποχή μας με τις λέξεις «ομοφυλόφιλος» και «ετεροφυλόφιλος», κάνουμε μια απλή διαπίστωση του φαινομένου, χωρίς να το αξιολογούμε είτε θετικά, είτε αρνητικά. Αντιθέτως, στην αρχαία Ελλάδα η γλώσσα είχε πολύ μεγάλη ακρίβεια. Ο Επίκτητος έλεγε το εξής καταπληκτικό, για την μεγάλη σημασία των λέξεων: «Αρχή Σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις». Στην Ελληνική Γλώσσα δεν υπάρχει τίποτε τυχαίο.

Στο συγκεκριμένο λοιπόν σημείο η Γλώσσα παίρνει θέση και μάλιστα ιδιαιτέρως αρνητική! Αξίζει να σημειώσουμε ακόμη πως η Αιδώς ήταν πολύ σημαντική Θεότητα και όποιος την προκαλούσε δοκίμαζε σκληροτάτη τιμωρία από την Νέμεση, που μονίμως την συνόδευε. Η Αιδώς ετυμολογικώς συνδέεται με το Αίσχος, άρα η συγκεκριμένη πράξη έφερνε καταισχύνη στον ενεργούντα.

Αυτά περί αιδούς, κίναιδων και αίσχους…

Ας κλείσω λοιπόν το κείμενο, όπως ξέρω…

Όλοι εσείς που με το στανιό προσπαθείτε να μας πείσετε ότι η συνεύρεση μεταξύ ανθρώπων ιδίου φύλου είναι φυσιολογική, όλοι εσείς που διορίζετε και επιβάλλετε κίναιδους σε όλες – μα όλες – τις εκπομπές του τηλεοπτικού οχετού , όλοι εσείς προφανώς δεν είχατε μία φυσιολογική παιδική ζωή. Αδερφές και ..”παλικάρια” γίνατε μαλλιά κουβάρια!

Κι εσείς Κωστόπουλοι και Μουτσηνάδες από την τηλεόραση αφήστε ήσυχα τα αγοράκια και τα κοριτσάκια να μεγαλώσουν φυσιολογικά. Στην κοινωνία μας, μας φτάνει το …πεζοδρόμιο που στις μέρες μας ανθεί από τη φτώχεια και την ανέχεια των Μνημονίων!

xeimwniatikhliakada