ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ...

ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ...
Δέν ξέρω αν το καταπληκτικό αυτό τραγούδι που τραγούδησε ο Μεγάλος Ξυλούρης ήταν ποτέ πιό επίκαιρο:

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές
την πρώτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
αδέρφια πήραν οι οχτροί
κι εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές
την άλλη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
φωτιά μας ρίξαν οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε στα σκοτεινά
την τρίτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
σπαθιά κρατούσαν οι οχτροί
κι εμείς τα πήραμε για φυλαχτά
την άλλη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
μοιράσαν δώρα οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά
την πέμπτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
κρατούσαν δίκιο οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια
σαν κάθε μέρα


Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης & Μαρία Δημητριάδη ( Ντουέτο )
Άλλες ερμηνείες: Χορωδία || Δήμητρα Γαλάνη || Χαράλαμπος Γαργανουράκης

Η επίθεση των εχθρών μας ξεκίνησε.
Kρατάνε το δίκιο που έφτιαξαν οι ίδιοι - βλέπε προστασία απο την διεθνή κρίση, προστασία από την υπερθέρμανση του πλανήτη, προστασία απο την τρομοκρατία, προστασία γενικώς- και εμείς φωνάζουμε ζήτω και γεια σαν κάθε μέρα...




Λακωνικότερα, το είπε και ο μεγάλος Goethe:

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΟ ΑΠΕΛΠΙΣTIKA ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ