ΤΟ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΗΛΙΘΙΟΣ..

Γείτονα μου. Το ξέρω πως παρακολουθείς όλο αυτό το κουβάρι αθλιότητας που ξετυλίγεται μπροστά μας κι αισθάνεσαι ηλίθιος. Η για να το πω καλύτερα μ@λακας. Χιλιάδες συμπατριώτες που ρήμαξαν με όποιο τρόπο μπορούσαν ότι βρέθηκε μπροστά τους. Ακούς για λίστες με περιουσίες στο εξωτερικό. Διαβάζεις για εκατοντάδες πολυτελείς κατοικίες που αγοράστηκαν στο Λονδίνο από Έλληνες. Αποκαλύπτεται ένα κράτος φρίκη που μέχρι και ο τελευταίος άχρηστος χαρτογιακάς μπορούσε να κάνει τη μπάζα του. Βλέπεις πως εκατοντάδες χιλιάδες κορόιδευαν, λαδωνόντουσαν, φακελάκια πηγαινοερχόντουσαν. Κλέψανε κράτος, κλέψανε πελάτες, κλέψανε εργαζόμενους, κλέψανε και τη μάνα τους την ίδια. Ανακαλύπτουμε μαζί πως χτίστηκαν οι μεζονέτες, πως αγοράστηκαν οι τζιπάρες, πως ανέβαιναν όροφοι στα σπίτια, πως ξεφύτρωναν βιλάρες μέσα στα καμμένα δάση, γιατί υπήρχαν συρματοπλέγματα σ΄εκείνες τις πανέμορφες παραλίες, πως ξεφύτρωναν μαρίνες γεμάτες γιοτ, πως κυκλοφορούσαν οι κυράδες με τσαντάκια που έκαναν όσο ο μισθός μας και βάλε. Ανακαλύπτουμε κυκλώματα παντού. Σε κάθε βήμα μας κι ένα κύκλωμα. Μια διαπλοκή. Μια συμμορία. Ένα μάτσο καραγκιόζηδες που χέστηκαν στο χρήμα. Ανακαλύπτουμε χιλιάδες νοικοκύρηδες πόσο πολύ βρώμαγε ο “ιδρώτας” που έριξαν για να γίνουν κάτι που με οποιαδήποτε ελάχιστη λογική ήταν αδύνατον να γίνουν. Το ξέρω πως έζησες όπως κι εγώ. .. Με αγώνα, αλλά απλά και όμορφα. Ξεχώρισες τα σημαντικά από τα ασήμαντα. Τους καρπούς από τις φλούδες. Τους ανθρώπους από τα νούμερα… Σε βλέπω σήμερα να λυγίζεις. Να μπαίνεις σε αμφιβολία αν τελικά ήσουν ενάρετος ή μ@λάκας. Μην το κάνεις. Πάρε μια βαθιά ανάσα. Νιώσε πόσο καθαρός είναι ο αέρας που μπαίνει μέσα σου. Ξάπλωσε και σκέψου πόση αρχοντιά έχεις επάνω σου. Θυμήσου σε κάθε όχι σου, πόσο τιποτένια ήταν τα ναι.. Αντιλαμβάνεσαι πόσο λάμπεις ανάμεσα σε τόση βρώμα? Πόσο αλλιώτικη είναι η φτιαξιά σου ανάμεσα σε τόσα εκτρώματα? Συνειδητοποιείς πως σε τόσους σκλάβους, εσύ ήσουν τελικά ελεύθερος και θα είσαι ότι και να συμβεί? Συνειδητοποιείς πως βρήκες καιρό να κοιτάξεις την ομορφιά της ζωής μαζί με τον αγώνα της, βρήκες καιρό να αγαπήσεις και να αγαπηθείς αληθινά, βρήκες καιρό να πεις παραμύθια στα παιδιά σου και τα μάθεις ν΄αγαπάνε κι αυτά? Συνειδητοποιείς πως ΔΕΝ ΣΕ ΕΞΑΓΟΡΑΣΕ ΚΑΝΕΙΣ? Αν μέσα σ΄αυτό το πολιτισμό της αγοραπωλησίας ακόμα και της ψυχής μας, δεν είναι μεγαλείο το να ξέρεις πως δεν ενδιαφέρεται κανείς να σ΄αγοράσει γιατί δεν υπάρχεις στα προϊόντα που θέλουν να καταναλώσουν… τότε τι είναι? Εσύ θα τη βγάλεις καθαρή και με τη πείνα που καταφθάνει, και με το σκοτάδι που θα πέσει στα κεφάλια όλων, και με κάθε θηρίο που θα ξαμολυθεί και θα απειλεί τις ανθρώπινες ζωές. Το είδος το δικό σου θα καταφέρει να επιζήσει γιατί δεν εκβιάζεται, δεν φοβάται, δεν κλαίγεται, δεν ζητιανεύει. Μην αμφιβάλλεις ούτε για μια στιγμή πως αυτό που έκανες ήταν το σωστό. Όλα γύρω σου προσπαθούν να σε πείσουν πως ήσουν ο ηλίθιος ανάμεσα στους έξυπνους. Ο ανεπρόκοπος ανάμεσα στους καταφερτζήδες. Ο χάνος ανάμεσα στους καρχαρίες. Ο τίποτας ανάμεσα στους πολύ… Εσύ θα ξέρεις κάτι που δεν μπορεί να συλλάβει ο μεταλλαγμένος και διεφθαρμένος ψυχισμός τους. Ήσουν, είσαι ένας ΚΑΘΑΡΟΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Υπάρχει οποιοδήποτε νόμισμα στο κόσμο που να έχει τέτοια αξία? Αφιερωμένο εξαιρετικά, σε εκείνους που δεν τα φάγανε μαζί, όχι γιατί δεν μπορούσαν αλλά γιατί απλά δεν ήθελαν, επειδή επέλεξαν να είναι ελεύθεροι. Αφιερωμένο στους ανεπρόκοπους του συστήματος, στους ριψοκίνδυνους τρελούς, στους ασυμβίβαστους, στους ανθρώπους που δεν φοβήθηκαν να είναι εκτός. vasiliskos2