ΔΗΛΩΣΗ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ...27/4/2010...

Με τον κοινό νου που διαθέτω, δεν μπορώ να εξηγήσω και ακόμα περισσότερο να δικαιολογήσω την ταχύτητα με την οποία κατρακύλησε η χώρα μας από τα επίπεδα του 2009 σε τέτοιο σημείο, ώστε με το ΔΝΤ να απολέσουμε ένα μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας και να τεθούμε σε καθεστώς κηδεμονίας.
Και είναι περίεργο ότι κανείς έως τώρα δεν ασχολήθηκε με το πιο απλό, δηλαδή την οικονομική μας διαδρομή με αριθμούς και στοιχεία από τότε έως τώρα, ώστε να καταλάβουμε κι εμείς οι αδαείς τους πραγματικούς λόγους αυτής της πρωτοφανούς και ιλιγγιώδους εξελίξεως, που έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της εθνικής μας αυτοτέλειας και μαζί της την διεθνή ταπείνωση.
Ακούω για το χρέος των 360 δισεκατομμυρίων, όμως συγχρόνως βλέπω ότι τα ίδια και μεγαλύτερα χρέη έχουν πολλές άλλες χώρες. Άρα δεν μπορεί να είναι αυτή η βασική αιτία της κακοδαιμονίας. Επίσης με προβληματίζει το στοιχείο της υπερβολής στα διεθνή χτυπήματα με στόχο την χώρα μας, μαζί με ένα τόσο καλά εναρμονισμένο συντονισμό εναντίον μιας ασήμαντης οικονομικά χώρας, που καταντά ύποπτος. Έτσι οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι κάποιοι μας ντρόπιασαν και μας φόβισαν, για να μας οδηγήσουν στο ΔΝΤ, που αποτελεί βασικό παράγοντα της επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ και όλα τα άλλα περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ήταν στάχτη στα μάτια μας, για να μη φανεί ότι πρόκειται για μια καθαρά αμερικανική πρωτοβουλία, για να μας ρίξει σε μια εν πολλοίς τεχνητή οικονομική κρίση, ώστε να φοβηθεί ο λαός μας, να φτωχύνει, να χάσει πολύτιμες κατακτήσεις και τέλος να γονατίσει, έχοντας δεχθεί να τον κυβερνούν ξένοι. Όμως γιατί; Για να εξυπηρετηθούν ποια σχέδια και ποιοι στόχοι;
Παρ’ ό,τι υπήρξα και παραμένω οπαδός της ελληνοτουρκικής φιλίας, εν τούτοις πρέπει να πω ότι με φοβίζει αυτή η αιφνίδια σύσφιξη των κυβερνητικών σχέσεων, οι επαφές υπουργών και άλλων παραγόντων, οι επισκέψεις στην Κύπρο και η έλευση του Ερντογκάν. Υποψιάζομαι ότι πίσω απ’ αυτά κρύβεται η αμερικανική πολιτική με τα ύποπτα σχέδιά της, που αφορούν τον γεωγραφικό μας χώρο, την ύπαρξη υποθαλάσσιων κοιτασμάτων, το καθεστώς της Κύπρου, το Αιγαίο, τους βόρειους γείτονές μας και την αλαζονική στάση της Τουρκίας, με μόνο εμπόδιο την καχυποψία και την εναντίωση του ελληνικού λαού.
Όλοι γύρω μας, ποιος λίγο ποιος πολύ, είναι δεμένοι στο άρμα των ΗΠΑ. Η μόνη παραφωνία εμείς, που από την επιβολή της Χούντας και την απώλεια του 40% της Κύπρου ως τους εναγκαλισμούς με τα Σκόπια και τους υπερεθνικιστές Αλβανούς, δεχόμαστε συνεχώς χτυπήματα δίχως να βάλουμε μυαλό.
Θα έπρεπε λοιπόν να καταργηθούμε ως λαός και αυτό ακριβώς γίνεται σήμερα. Καλώ τους οικονομολόγους, πολιτικούς, αναλυτές να με διαψεύσουν. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλη λογικοφανής εξήγηση παρά το γεγονός ότι υπήρξε μια διεθνής συνωμοσία, στην οποία συμμετείχαν και οι Ευρωπαίοι φιλοαμερικανοί τύπου Μέρκελ, η ευρωπαϊκή Τράπεζα, ο διεθνής αντιδραστικός τύπος, που όλοι μαζί συνωμότησαν για το «μεγάλο κόλπο» της υποβάθμισης ενός ελεύθερου Λαού σε υποτελή. Τουλάχιστον εγώ δεν μπορώ να δώσω καμμία άλλη εξήγηση. Παραδέχομαι όμως ότι δεν διαθέτω ειδικές γνώσεις αλλά μιλώ βασισμένος στον κοινό νου. Ίσως και πολλοί άλλοι να σκέφτονται όπως εγώ κι αυτό ίσως το δούμε στις μέρες που θα ‘ρθουν.
Πάντως θα ήθελα να προετοιμάσω την κοινή γνώμη και να τονίσω ότι εάν η ανάλυσή μου είναι ορθή, τότε η οικονομική κρίση (που όπως είπα μας επεβλήθη) δεν είναι παρά μόνο το πρώτο πικρό ποτήρι στο λουκούλειο γεύμα που θα ακολουθήσει και που αυτή τη φορά θα αφορά ζωτικά και κρίσιμα εθνικά μας θέματα, που δεν θα ήθελα ούτε να φανταστώ πού θα μας οδηγήσουν.
Μακάρι να έχω άδικο.
Μίκης Θεοδωράκης
Αθήνα 27-4-2010

http://tolimeri.blogspot.com/2010/04/2742010.html

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Δευτερη φυση

1
Χαμογελο! Η πριγκιπισσα του θελησε
Να γεννηθει κατω απ'τη δυναστεια των ροδων!

2
Ο χρονος ειναι γρηγορος ισκιος πουλιων
Τα ματια μου ορθανοιχτα μεσ'στις εικονες του
Γυρω απ'την ολοπρασινη επιτυχια των φυλλων
Οι πεταλουδες ζουν μεγαλες περιπετειες
Ενω η αθωοτητα
Ξεντυνεται το τελευταιο της ψεμα
Γλυκια περιπετεια Γλυκια
Η Ζωη.

3
Επιγραμμα
Πριν απ'τα ματια μου ησουν φως
Πριν απ'τον Ερωτα ερωτας
Κι οταν σε πηρε το φιλι
Γυναικα.

http://www.sarantakos.com/language/kotsanologio21.html

Αλλαξοπισθέντες και αλλαξοφωτισθέντες



Διαβάζω στην εφημερίδα ένα άρθρο με τίτλο «Οι Τούρκοι φακέλωναν τις μειονότητες». Σύμφωνα με τον ανταποκριτή, ο πρόεδρος του Τουρκικού Ιδρύματος Ιστορίας υποστήριξε ότι

«υπάρχει σχετική ιστορική έρευνα και ονομαστικός κατάλογος που αποκαλύπτουν ότι αρκετοί Αλεβίτες και Κούρδοι είναι αλλαξοπισθέντες Αρμένιοι, οι οποίοι όχι μόνο δεν είναι φιλικοί, αλλά είναι γνωστό ότι προσπαθούν να ιδρύουν εκκλησίες».

Λιγάκι τρικυμισμένη όλη η πρόταση, αλλά αυτό που μου χτύπησε στο μάτι είναι η γλαφυρή μετοχή «αλλαξοπισθέντες». Άραγε ποιανού ρήματος είναι; Του ανύπαρκτου «αλλαξοπείθομαι» άραγε; Ή του «αλλαξοπιέζω»; Μήπως ο ποιητής εννοεί ότι οι Αρμένιοι πείσθηκαν ή ίσως πιέσθηκαν για να αλλάξουν τη θρησκεία τους;



Βέβαια οι καημένοι οι Αρμεναίοι απλώς αλλαξοπίστησαν, αλλά βέβαια δεν μπορούσε κοτζαμάν κυρ ανταποκριτής να πέσει τόσο χαμηλά, μαζί με τον λαουτζίκο, και να γράψει το απλοελληνικό «αρκετοί Αλεβίτες και Κούρδοι είναι Αρμένιοι που αλλαξοπίστησαν». Και ψάχνοντας ο εφέντης να βρει τη μετοχή, δεν μπόρεσε ν’ αντισταθεί και στη γοητεία του ευγενούς θήτα κι έτσι αλλαξοφώτισε τη γλώσσα (κοινώς: της άλλαξε τα φώτα) κι έπλασε το ανύπαρκτο «αλλαξοπισθέντες»!



Φυσικά, αν για κάποιο λόγο δεν ταιριάζει στη φράση μας η αναλυτική σύνταξη (‘που αλλαξοπίστησαν’), πέρα από το «δήθεν σωστό» (δηλαδή σωστό, αλλά αχώνευτο) ‘αλλαξοπιστήσαντες’, υπάρχει και η λύση η στρωτή: «αλλαξόπιστος», λέξη δόκιμη, αφού έχω βρει να τη χρησιμοποιούν, μεταξύ άλλων, ο Φώτης Κόντογλου αλλά και ο Θ.Π.Τάσιος, που μόνο για μαλλιαρός δεν μπορεί να κατηγορηθεί! Αλλά βέβαια ο αλλαξόπιστος δεν έχει ευγενή διαπιστευτήρια, δεν είναι μετοχή, δεν τελειώνει στο ακαταμάχητο «-θέντες», δεν μετέχει παναπεί της τρισχιλιετούς μας θολούρας!

http://www.sarantakos.com/fraseis/

Όταν μάζευα υλικό για το βιβλίο μου «Αλφαβητάρι των ιδιωματικών εκφράσεων» είχα αποδελτιώσει πολλές δεκάδες λογοτεχνικά έργα (κυριολεκτώ: θα ήταν καμιά διακοσαριά) των τελευταίων δύο αιώνων. Είχα λοιπόν βρει στον Τυχοδιώκτη του Χουρμούζη το εξής απόσπασμα:



-- Κ’ ίντα μέτρος είν’ αυτό;

-- Να, μέτρος μέτρινο.

-- Καλέ σεις, πας και παίζετέ με;

-- Όχι, όχι, αλήθεια στο λέγω <...>

-- Καλέ να ζείτε, πας και χρουστείτε της Μιχαλούς;

-- Όχι, όχι, δεν χρεωστώ κανένα, μόνον θέλω να πουλήσω το πράγμα μου.

Μ. Χουρμούζης, Ο τυχοδιώκτης, σ. 132

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Τελευταία Νέα kathimerini.gr


Ρουμπινί: Η Ελλάδα είναι η κορυφή του παγόβουνου

Η κρίση του κρατικού χρέους θα επιδεινωθεί και οι κερδοσκόποι της αγοράς ομολόγων ενδέχεται να στραφούν σε ακόμη μεγαλύτερες οικονομίες, όπως αυτές των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας, αφού «σαρώσουν» τα ευάλωτα ευρωπαϊκά κράτη, σύμφωνα με σημερινές εκτιμήσεις του οικονομολόγου Νούριελ Ρουμπινί.

Όπως μεταδίδει το CNBC, ο κ. Ρουμπινί υπογραμμίζει ότι «τα πρόσφατα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα είναι απλά και μόνον η κορυφή του παγόβουνου της κρίσης κρατικού χρέους σε πολλές αναπτυγμένες οικονομίες».

«Οι κερδοσκόποι της αγοράς ομολόγων έχουν ήδη βάλει στο στόχαστρο την Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιρλανδία και την Ισλανδία, ωθώντας τις αποδόσεις κρατικών ομολόγων σε υψηλότερα επίπεδα. Στο τέλος, ενδέχεται να βάλουν στο στόχαστρο και άλλες χώρες - ακόμη και την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ - στις οποίες η δημοσιονομική πολιτική είναι σε μη βιώσιμο μονοπάτι», επισημαίνει ο Νούριελ Ρουμπινί.

Ο Αμερικανός οικονομολόγος, ο οποίος έκρουσε έγκαιρα τον κώδωνα του κινδύνου για την πιστωτική στενότητα, εξέφρασε φόβους ότι η αποτυχία να πάρουμε μαθήματα από την πιστωτική κρίση σημαίνει ότι ελλοχεύει μια μεγαλύτερη, πιο επικίνδυνη κρίση.

«Γίνεται λόγος πολύς για καλύτερο ρυθμιστικό πλαίσιο και εποπτεία του χρηματοοικονομικού συστήματος αλλά ο χρηματοοικονομικός κλάδος έχει επανέλθει στις συνήθεις πρακτικές του - οικοδομεί μόχλευση, εμπλέκεται σε επικίνδυνες επενδυτικές πρακτικές και ανταμείβει με ανάρμοστα μπόνους στελέχη και τρέιντερς - ενώ αντιδρά οργανωμένα στην εφαρμογή καλύτερου ρυθμιστικού και εποπτικού πλαισίου», τονίζει ο Νούριελ Ρουμπινί.

«Οι κυβερνήσεις συζητούν για μεταρρυθμίσεις αλλά σχεδόν καμιά κυβέρνηση δεν τις έχει υλοποιήσει», καταλήγει ο Αμερικανός οικονομολόγος.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΔΙΑΦΟΡΑ

Η διαφορά μεταξύ ιδιοφυΐας και βλακείας είναι πως η ιδιοφυΐα έχει όρια.
*Ο καλύτερος τρόπος για να κρατάς το λόγο σου είναι να μη τον δίνεις.
*Όσο απλόν είναι να περιπλέξεις τα πράγματα, τόσο περίπλοκον είναι να τ' απλοποιήσεις.
*Όταν ένας άντρας ανοίγει τη πόρτα του αυτοκινήτου στη σύζυγο, δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: είναι καινούρια σύζυγος ή είναι καινούριο αυτοκίνητο.
*Οι άντρες που 'χουνε τρυπήσει τ' αφτιά τους είναι καλά προετοιμασμένοι για γάμο. Έχουνε νιώσει πόνο κι έχουν αγοράσει κοσμήματα.
*Μην εκνευρίζεσαι αν ο γείτονάς σου έχει το στέρεο ανοιχτό στις 2 το πρωί. Τηλεφώνησέ του στις 4 και πες του πόσο σου άρεσε.
*Φυσικά κι υπάρχει πολλή γνώση στα πανεπιστήμια. Οι πρωτοετείς φέρνουν λίγη, οι τελειόφοιτοι δε παίρνουνε πολλή κι έτσι συσσωρεύεται.
*Καταλαβαίνεις ότι γέρασες από τη στιγμή που τα κεριά κοστίζουνε περισσότερο από τη τούρτα.
*Οι ληστές ζητάνε τα λεφτά ή τη ζωή σου. Οι γυναίκες και τα δυο.
*Το μόνο κοινό που 'χουνε το National Geographic και το Playboy είν' ότι σου επιτρέπουν να δεις πολλά μέρη που ποτέ δε θα επισκεφτείς.
*Επιτυχημένος άντρας είναι κείνος που βγάζει περισσότερα λεφτά απ' όσα μπορεί να ξοδέψει η γυναίκα του. Επιτυχημένη γυναίκα είν' αυτή που μπορεί να βρει τέτοιον άντρα.
*Οι ατέλειωτες συζητήσεις για το γυναικείο οργασμό είναι σχεδόν το μόνο πράγμα που επιβίωσε από τη δεκαετία του '70.
*Η σκληρή δουλειά δε σκότωσε ποτέ κανέναν, αλλά γιατί να παίζουμε με τη τύχη μας;
*Ο άνθρωπος που χαμογελά όταν όλα πάνε στραβά έχει σκεφτεί κάποιον να ρίξει το φταίξιμο.

*Οικονομολόγος είν' ένας άνθρωπος που θα ξέρει αύριο γιατί αυτά που προέβλεψε χτες δε συμβήκανε σήμερα.

... ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟ! (βλ. Ελληνική οικονομική κατάσταση και Δ.Ν.Τ)...

- Πόσα θέλετε γιατρέ για να μου βγάλετε το χαλασμένο δόντι;
- 20.000 δρχ.
- 20 χιλιάρικα για δουλειά λίγων λεπτών;
- Αν θέλετε μπορώ να κάνω την εξαγωγή πάρα πολύ αργά.

Τάδε έφη Χάρρυ Κλυνν
Ατάκες του Χάρρυ Κλυνν από το ομώνυμο site (www.harry-klynn.gr):


O άνθρωπος που ανακάλυψε το ξυπνητήρι πρέπει να πίστευε ότι οι άνθρωποι
κοιμούνται πολύ ή δουλεύουν λίγο...
Mία γκόμενα στο αυτοκίνητο αξίζει όσο δέκα στην αντζέντα...
Όλοι θέλουν να πάνε στον Παράδεισο, αλλά κανείς δε θέλει να πεθάνει...
Aκρίβεια σου λέει μετά... Έτσι όπως πάνε τα πράγματα σε λίγο θα
ξεχάσουμε πως να καταπίνουμε...
Mπριζόλα είναι το αντικείμενο από κρέας, που μόλις πληροφορηθείς την
τιμή του, παραγγέλνεις μακαρονάδα.
Tα νοίκια ανεβαίνουν, τα τρόφιμα ανεβαίνουν, τα καύσιμα ανεβαίνουν, τα
ρούχα ανεβαίνουν...
Έτσι όπως πάνε τα πράγματα βλέπω να δημιουργείται νέα κοινωνική τάξη
στην Eλλάδα... Oι νεόπτωχοι!
Mε τις απεργίες της ΔEH, σώθηκα. Έχω να δω τη γυναίκα μου μια εβδομάδα.
Παρακολουθώ στη Bουλή τις συνεδριάσεις και τρελαίνομαι...
Aνεβαίνει κάποιος στο βήμα, μιλάει μισή ώρα χωρίς να λέει τίποτα, οι
μισοί από κάτω κοιμούνται, οι άλλοι μισοί πάνε για κατούρημα και στο
τέλος όλοι διαφωνούνε...
Tα ωραιότερα Eλληνικά τα ακούς στην τηλεόραση... " Tο θύμα δέχτηκε
πισώπλατα μια μαχαιριά στο στήθος... "
H Δημοκρατία σου δίνει το δικαίωμα να πεις αυτό που σκέπτεσαι, ακόμα κι
όταν δεν είσαι σε θέση να σκέπτεσαι...
H εγκληματικότητα έχει παραγίνει στην Aθήνα. Tις προάλλες ένας
κουκουλοφόρος λήστεψε μία τράπεζα και καθώς έβγαινε από την τράπεζα με
τα λεφτά σε μια πλαστική σακούλα... Tον λήστεψαν.
Πάντως, για όσους αναρωτιούνται τι θα ψηφίσω στις εκλογές που μας
έρχονται, δηλώνω πως δε θα ψηφίσω το κόμμα εκείνο που θα υποσχεθεί ότι
θα κάνει σΔ αυτή τη χώρα το μεγαλύτερο καλό...
Θα ψηφίσω το κόμμα εκείνο, που θα φροντίσει να κάνει σΔ αυτή τη χώρα το
μικρότερο κακό...
Όσο πιο φτηνός είναι ο πολιτικός, τόσο ακριβότερα στοιχίζει στη χώρα...
Στην Eλλάδα την άγνοια τη λέμε ψυχραιμία.
Ποιό Eλληνοτουρκικό και ποιό Eλληνοβαλκανικό...

Και τρίτο κύμα άτακτης φυγής καταθέσεων στο εξωτερικό
Αυτή τη φορά, κομβικό ρόλο παίζουν δικηγορικά γραφεία στην Κύπρο

Του Γιωργου Mαντελα

Υπάρχει τρίτο κύμα φυγής κεφαλαίων από την Ελλάδα προς το εξωτερικό; Αυτό είναι ένα από τα πρακτικά ερωτήματα, στο οποίο καλούνται να απαντήσουν οι τραπεζίτες την ώρα που πρέπει να διαχειριστούν την εν εξελίξει κρίση και να σχεδιάσουν την επόμενη μέρα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Κατηγορηματική απάντηση, σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να δοθεί. Και αυτό για πρακτικούς λόγους. Για παράδειγμα, θα πρέπει πρώτα να ξεκαθαρισθεί αν σταμάτησε ποτέ η φυγή καταθετικών κεφαλαίων από ελληνικές τράπεζες, η οποία ξεκίνησε τον Δεκέμβριο που μας πέρασε και με μικρά διαλείμματα συνεχίζεται έως και σήμερα.

Οι ίδιοι οι τραπεζίτες παραδέχονται ότι αν θέλουμε να είμαστε πιο ακριβείς, οι περίοδοι των τελευταίων «ηρωικών εξόδων» είναι τρεις και συγκεκριμένα:

Α) Οταν κυκλοφόρησε -στα τέλη του περασμένου Νοεμβρίου- η φήμη ότι το υπουργείο Οικονομικών σχεδιάζει την επιβολή καθολικού πόθεν έσχες, γεγονός το οποίο θα είχε ως αποτέλεσμα το σπάσιμο του τραπεζικού απορήτου. Τότε ήταν πολλοί εκείνοι που έβγαλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό για ευνόητους λόγους.

Β) Οταν άρχισε να εντείνεται η φημολογία σχετικά με την επόμενη μέρα της ελληνικής οικονομίας και το ενδεχόμενο κατάρρευσής της, λόγω αδυναμίας δανεισμού της χώρας. Χρονικά η περίοδος αυτή εντοπίζεται τον περασμένο Ιανουάριο, οπότε και σημειώθηκε το δεύτερο κύμα φυγής.

Γ) Ουρά του δεύτερου κύματος φαίνεται ότι είναι το σημερινό, το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη, κυρίως ορμώμενο από μια υφέρπουσα σεναριολογία ως προς την απίθανη εκδοχή επιστροφής της δραχμής και τη συνεπαγόμενη κατάρρευση της ισοτιμίας του νομίσματος.

Κορυφαίες τραπεζικές πηγές έλεγαν στην «Κ» ότι από τις δύο πρώτες περιόδους φυγής κεφαλαίων, οι καταθετικές βάσεις στην Ελλάδα έχασαν περί τα 8 με 10 δισ. ευρώ. Ενδεχομένως ο υπολογισμός να είναι λίγο συντηρητικός, αλλά σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα. Το βασικό ζητούμενο είναι πού θα φτάσει η «αιμορραγία» της τρίτης περιόδου, που βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη. Πάντως, ακραίες μορφές της δεν έχουν ακόμα παρατηρηθεί, όπως διαβεβαιώνεται αρμοδίως.

Εχει παρατηρηθεί, όμως, κάτι άλλο. Οπως γίνεται γνωστό στην «Κ» τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι αποστολές στην Κύπρο, κυρίως, Ελλαδιτών δικηγόρων, οι οποίοι πηγαίνουν εκεί για έναν και μοναδικό σκοπό: τη σύσταση εταιρειών, για λογαριασμό πελατών τους, στις οποίες μεταφέρονται περιουσιακά στοιχεία ή μέσω των οποίων γίνεται η μεταφορά κεφαλαίων σε τράπεζες του νησιού. Το εταιρικό νομοθετικό καθεστώς στην Κύπρο επιτρέπει, όπως υποστηρίζεται, την άμεση «τακτοποίηση» όλων των εκκρεμοτήτων που έχουν να κάνουν με τη σύσταση αυτών των σχημάτων. Ακόμα και μέσα σε 48 ώρες. Τη δουλειά αναλαμβάνουν τοπικά δικηγορικά γραφεία, τα οποία φέρνουν σε πέρας και τυχόν λογιστικές εκκρεμότητες, δίνοντας λύσεις σε όποια προβλήματα παρουσιάζονται. Είναι δε τόσο στενές οι σχέσεις τους με τις τοπικές τράπεζες, ώστε πολλά από τα προβλήματα που τυχόν παρουσιάζονται λύνονται διά... τηλεφώνου, όπως υποστηρίζουν αυτόπτες μάρτυρες.

Ολα τα παραπάνω, βεβαίως, δεν αποκλείεται να ενέχουν αρκετή δόση υπερβολής, όπως συνέβη άλλωστε και με τα δύο πρώτα κύματα φυγής κεφαλαίων στο εξωτερικό. Τότε, μεταξύ άλλων, λεγόταν και γραφόταν ότι έως το τέλος Δεκεμβρίου είχαν φύγει από τη χώρα μας περί τα 25 δισ. ευρώ. Αν είχε γίνει αυτό, τότε το τραπεζικό σύστημα της χώρας μας, που «μετράει» συνολικά 250 δισ. ευρώ καταθέσεις, θα είχε καταρρεύσει. Συνεπώς, σε τέτοιες περιόδους, η υπερβολή είναι στοιχείο της καθημερινότητας. Γεγονός όμως αποτελεί ότι το κλίμα στην αγορά ήταν και παραμένει αρνητικό και αυτό αντανακλάται και στις τραπεζικές εργασίες, ειδικά στο κομμάτι των καταθέσεων...

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_2_28/03/2010_395713

Αλβιν Τόφλερ, το τρίτο κύμα

Από την ουτοπία στην «πρακτοπία»

Ο συγγραφέας Alvin Toffler μιλάει στους Dijana Sulic - Weronika Zarachowicz, BHMA 25 Δεκεμβρίου 1998


Τι διαφοροποιεί τον 20ό αιώνα από τους προηγουμένους;

- «Ο 20ός αιώνας είδε την εξαιρετικά γρήγορη εξάπλωση του βιομηχανικού πολιτισμού σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Αλλά συγχρόνως, στα μέσα του αιώνα, άρχισε να εμφανίζεται ένα νέο είδος οικονομίας και κοινωνίας, ένα "τρίτο κύμα πολιτισμού". Το πρώτο ήταν αγροτικό, το δεύτερο βιομηχανικό ενώ σήμερα η οικονομία και η κοινωνία βασίζονται στη γνώση. Πρόκειται για μια κυρίαρχη ιστορική αλλαγή την οποία πιστεύω ότι θα θυμάται ο κόσμος για αιώνες από σήμερα».


Συμφωνείτε ότι ο 20ός αιώνας ήταν ο πιο αιματηρός στην ιστορία της ανθρωπότητας;

- «Αμφιβάλλω. Από άποψης απολύτων αριθμών πόσοι σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν, ακρωτηριάστηκαν ή καταστράφηκαν με κάποιον τρόπο , ο 20ός αιώνας είναι ο πιο αιματηρός. Αλλά αν αναλογιστείτε τους ατελείωτους πολέμους που σημάδεψαν διάφορα μέρη του κόσμου κατά την Ιστορία και κάνετε τη σύγκριση με το μέγεθος του ζωντανού πληθυσμού εκείνης της εποχής, μπορεί και να μην είναι».


Αν έπρεπε να συνοψίσετε τον 20ό αιώνα, ποια είναι τα ορόσημα που θα επισημαίνατε;

- «Η εμφάνιση ενός νέου τρόπου ζωής που βασίζεται σε νέες εφαρμογές της γνώσης για τη δημιουργία πλούτου και σε νέα σχήματα κοινωνικής οργάνωσης. Αυτό άρχισε λίγο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν μπορούμε βεβαίως να αγνοήσουμε τα κρίσιμα σημεία καμπής του αιώνα, έναν πόλεμο που μαινόταν κατά διαστήματα από το 1914 ως το 1945, με ένα διάλειμμα ειρήνης, και τον Πρώτο σχεδόν Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τον Ψυχρό Πόλεμο, ο οποίος έφερε πρώτη φορά στο προσκήνιο την απειλή της παγκόσμιας αποτέφρωσης».


Η καμπή του αιώνα και της χιλιετίας έχει σημαντική ψυχολογική επίδραση στους ανθρώπους ανά τον κόσμο. Πιστεύετε ότι υπάρχουν λόγοι για να φοβάται κανείς;

- «Οχι. Το έτος 2000 είναι παντελώς αδιάφορο σε πολλές κουλτούρες που δεν μοιράζονται το ίδιο ημερολόγιο με τη Δύση ενώ είναι ένα αυθαίρετο δημιούργημα του ημερολογίου αυτού. Υπάρχουν πολλά πράγματα να φοβηθούμε και να μας κάνουν να ανησυχήσουμε αλλά δεν είναι αποτέλεσμα της ιδιαιτερότητας αυτής του ημερολογίου».


Τι πιστεύετε ότι πρέπει να φοβηθούμε στο μέλλον;

- «Πιστεύω ότι πρέπει να φοβηθούμε τη γεωπολιτική σύγκρουση. Μετακινούμαστε από ένα διχοτομημένο κόσμο σε έναν τριχοτομημένο. Για έναν ή δύο αιώνες η βασική κατανομή της εξουσίας στον πλανήτη ήταν μεταξύ του βιομηχανοποιημένου σταδίου και του αγροτικού εξαγωγικού. Αυτό που καταφέραμε με την άνοδο της εκβιομηχάνισης και της αποικιοκρατίας τον 19ο αιώνα και την ανάπτυξη βιομηχανοποιημένων κοινωνιών αυτό τον αιώνα ήταν να μοιράσουμε τον κόσμο σε ένα διώροφο σπίτι: οι αγροτικοί πληθυσμοί στο κάτω πάτωμα, οι βιομηχανοποιημένοι στο επάνω. Σήμερα συντελείται μια βαθιά αλλαγή σε αυτή την κατανομή εξουσίας. Προσθέτουμε έναν τρίτο όροφο στο σπίτι. Στην κορυφή, τουλάχιστον προς το παρόν, βλέπουμε οικονομίες και κοινωνίες που βασίζονται στη γνώση. Αυτή δεν είναι αναγκαστικά μόνιμη κατανομή εξουσίας. Ο κίνδυνος που αντιμετωπίζουμε στο μέλλον προκύπτει από το γεγονός ότι οι νέοι τρόποι ζωής αποτελούν πρόκληση για τις ελίτ των προηγούμενων πολιτισμών και αυτή η σύγκρουση καταλήγει πάντα σε διαμάχη και ενίοτε σε βία».


Η γνώση θα παίζει κυρίαρχο ρόλο τον επόμενο αιώνα;

- «Μεταχειρίζομαι τον όρο γνώση με την πολύ ευρεία έννοια για να συμπεριλάβω πληροφορίες, δεδομένα, εικόνες, ιδέες, σύμβολα αλλά και την αντι-γνώση και την παραπληροφόρηση. Ολη αυτή η δυσνόητη διάρθρωση αλλάζει πολύ γρήγορα και έχει μεταβάλει τη σχέση της με τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι δημιουργούν πλούτο».


Ποιος θα έχει τον έλεγχο των νέων πόρων της γνώσης;

-«Το ερώτημα που προκύπτει όταν μιλάμε για την τριχοτόμηση της δύναμης είναι το εξής: Αυτή θα φέρει μια νεοαποικιοκρατία με τις πλούσιες σε πληροφορία χώρες, τρόπος του λέγειν, στην κορυφή; Η απάντησή μου είναι όχι, γιατί η γνώση δεν είναι το ίδιο είδος πόρου με τους προηγούμενους πόρους που χρησιμοποιούσε η οικονομία. Η ουσία της σημερινής οικονομικής δύναμης δεν βασίζεται στις υλικές εγκαταστάσεις αλλά στη γνώση που χρησιμοποιείται στην οικονομία. Σε μια παγκόσμια οικονομία τρίτου κύματος είναι πολύ πιο δύσκολο να κρατάει κανείς "κλειδωμένη" τη γνώση από όσο είναι να κρατάει τα εργοστάσια σε έναν τόπο. Και η γνώση δεν μπορεί να κρατείται "εμφιαλωμένη" επ' άπειρον, ακόμη και με μέτρα προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας, ούτε μπορεί να μονοπωλείται επ' άπειρον. Υπάρχει μια επαναστατική διαφορά μεταξύ μιας οικονομίας που βασίζεται στη γνώση και όλων των προηγούμενων οικονομιών. Στην περίπτωση των αγροτικών οικονομιών, αν εγώ χρησιμοποιώ τη γη, εσύ δεν μπορείς να τη χρησιμοποιείς συγχρόνως. Στην περίπτωση των βιομηχανικών οικονομιών, αν εγώ χρησιμοποιώ τα εργοστάσια, εσύ δεν μπορείς να τα χρησιμοποιείς συγχρόνως. Στην περίπτωση της γνώσης, αν εγώ χρησιμοποιώ τη γνώση, μπορείς και εσύ να τη χρησιμοποιείς συγχρόνως. Και αν τη χρησιμοποιούμε έξυπνα και δημιουργικά, μπορούμε να παράγουμε και άλλη».


Πιστεύετε ότι η δύναμη τον επόμενο αιώνα θα μετατοπιστεί από τους πολιτικούς στους επιστήμονες;

- «Δεν είναι τόσο απλό. Για τους συμβατικούς οικονομολόγους οι αποκαλούμενοι "συντελεστές της παραγωγής" ήταν πάντα η γη, η εργασία και το κεφάλαιο. Αν υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι αυτό ισχύει ακόμη, χρειάζεται μαθήματα επιμόρφωσης. Γιατί η γνώση σήμερα δεν είναι απλώς ένας από τους συντελεστές της παραγωγής αλλά είναι ο κυριότερος συντελεστής της παραγωγής στις αναδυόμενες οικονομίες τρίτου κύματος: με τη σωστή γνώση, στα σωστά χέρια, τη σωστή στιγμή και στον σωστό τόπο, χρειάζεσαι λιγότερη γη, λιγότερη εργασία και μικρότερο κεφάλαιο για να παράγεις το ίδιο αποτέλεσμα. Η γνώση λοιπόν είναι το απόλυτο υποκατάστατο των άλλων συντελεστών της παραγωγής. Αλλάζει τον ρόλο της γραφειοκρατίας έναντι των δικτύων· μεταβάλλει τη δύναμη των ατόμων που αποκαλούνται "φύλακες εισόδου" της γνώσης εντός των οργανισμών· δυσχεραίνει το έργο των κυβερνήσεων που επιθυμούν να ελέγχουν τις πληροφορίες που λαμβάνουν οι πολίτες τους· ανοίγει τεράστιες δυνατότητες για νέα είδη δημοκρατίας αλλά και τεράστιες δυνατότητες για νέες μορφές κακού».


Τα κέντρα εξουσίας του 21ου αιώνα θα είναι συγκεντρωμένα γύρω από άτομα, επιχειρήσεις ή παγκόσμιους οργανισμούς;

-«Το Internet, ως ένα παράδειγμα της αναδυόμενης τεχνολογίας της πληροφορίας, έχει την ιδιότητα να αυξάνει ριζικά τη δύναμη των ατόμων. Δίνει τη δυνατότητα σε ένα μεμονωμένο άτομο να επικοινωνεί με εκατομμύρια ανθρώπους. Ενας και μόνο εξόριστος βιρμανός φοιτητής που συνδέθηκε με το Internet κατάφερε να οργανώσει διαμαρτυρία κατά του καθεστώτος της Βιρμανίας, ικανή να πείσει αρκετές επιχειρήσεις να αποσύρουν τις επενδύσεις τους από τη χώρα».


Πώς θα εξελιχθεί ο ρόλος αυτός των ατόμων τον επόμενο αιώνα;

- «Ζούμε σε μια επαναστατική περίοδο. Κανένας δεν γνωρίζει το μέλλον με σιγουριά και κανένας δεν γνωρίζει πώς θα κατανέμεται η εξουσία σε 100 χρόνια από σήμερα. Αλλά οι επόμενες γενιές θα δουν αρκετά καινούργια φαινόμενα. Ενα από αυτά είναι η ενίσχυση της δύναμης νέων και περίεργων παικτών, ανθρώπων που συμμετέχουν στο παιχνίδι της γνώσης. Στις ΗΠΑ, λ.χ., ένα και μόνο άτομο, ονόματι Ματ Ντρατζ, μπήκε στο Internet και δημιούργησε την προσωπική του καθημερινή εφημερίδα. Αυτός έβγαλε πρώτος την ιστορία με τη Μόνικα Λιουίνσκι η οποία ταρακούνησε το πολιτικό οικοδόμημα των ΗΠΑ επί έξι μήνες. Ενα άτομο όχι ένα πολιτικό κόμμα ούτε μια επιχείρηση ούτε μια θρησκεία , μονάχα ένα άτομο με την υποστήριξη της νέας τεχνολογίας της πληροφορίας».


Πώς θα ορίζατε έναν πρωτοπόρο για τον 21ο αιώνα;

- «Εχουμε χιλιάδες, εκατομμύρια πρωτοπόρους οι οποίοι είναι σήμερα στρατιώτες, κατά κάποιον τρόπο, σε αυτή την επανάσταση. Είναι συνηθισμένοι άνθρωποι που κάνουν συνηθισμένες δουλειές ή που πιστεύουν πως κάνουν συνηθισμένες δουλειές. Είναι άνθρωποι που μεταχειρίζονται τη νέα επιστήμη και τεχνολογία που έχουμε στη διάθεσή μας και την εφαρμόζουν σε διάφορους τομείς είτε για να κατασκευάσουν νέα όργανα ή τεχνητό δέρμα είτε για να ανασυγκροτήσουν οργανισμούς με λιγότερο γραφειοκρατικό τρόπο είτε για να ανοίξουν τον δρόμο στις νέες μορφές τέχνης και μέσων επικοινωνίας είτε για να κατασκευάσουν λογισμικό είτε για να βοηθήσουν στην ανάπτυξη του ηλεκτρονικού εμπορίου είτε για να πειραματιστούν με νέες πολιτικές φόρμες τρίτου κύματος. Ολοι αυτοί οι άνθρωποι συμβάλλουν, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, στον σχηματισμό του τρίτου κύματος του πολιτισμού».


Στον επόμενο αιώνα θα κυριαρχούν η βιοτεχνολογία και οι ειδικοί των υπολογιστών;

- «Δεν θα κυριαρχούν οι ειδικοί. Μπορεί να κυριαρχούν η τεχνολογία και η βιολογία ή ίσως και ο συνδυασμός της τεχνολογίας της πληροφορίας με τη βιολογική επανάσταση για να δημιουργηθεί ένα βιοπληροφορικό μείγμα στην υπηρεσία του ανθρώπου. Αυτά είναι στην πραγματικότητα ένα είδος προετοιμασίας για το επόμενο, τέταρτο κύμα της Ιστορίας, όταν οι άνθρωποι θα κατοικούν και σε άλλους πλανήτες».


Πώς αυτές οι νέες εξελίξεις θα επηρεάσουν τις παγκόσμιες υποθέσεις;

- «Στην παγκόσμια αρένα σήμερα υπάρχουν πολύ περισσότεροι ανταγωνιζόμενοι μονομάχοι από όσους υπήρχαν τα προηγούμενα 300 χρόνια. Από τα μέσα του 17ου αιώνα και μετά είδαμε μια παγκόσμια αρένα που κυριαρχείται από τα έθνη-κράτη. Αυτό που συμβαίνει σήμερα, πιστεύω, συγχρόνως με την τριχοτόμηση, είναι η μετατόπιση της εξουσίας από τα έθνη-κράτη σε πολλούς άλλους παίκτες στην παγκόσμια σκηνή. Ορισμένοι από αυτούς είναι θρησκείες, όπως το Ισλάμ. Η Εκκλησία του Βατικανού είναι σημαντικός παγκόσμιος παίκτης καθώς και οι πολυεθνικές εταιρείες, τα δίκτυα διακίνησης ναρκωτικών και οι μη κυβερνητικές οργανώσεις οι οποίες δικτυώνονται όλο και περισσότερο και είναι ικανές να σχηματίσουν πολύ γρήγορα πρόσκαιρες συμμαχίες για διάφορα ζητήματα. Υπάρχουν πολλοί ακόμη παίκτες, όπως μεμονωμένοι κερδοσκόποι ή μικρές ομάδες επενδυτών.

Γι' αυτό τον λόγο πιστεύω ότι η γενική ιδέα των παγκοσμίων υποθέσεων του μέλλοντος είναι η "βαθιά συμμαχία". Οι μελλοντικές συμμαχίες θα είναι πολυεπίπεδες και πολυδιάστατες και ενδέχεται να αποτελούνται όχι μόνο από συνδυασμό εθνών-κρατών αλλά και από πρόσκαιρες συμμαχίες, λ.χ. τριών κρατών, οκτώ μη κυβερνητικών οργανώσεων, τριών ή τεσσάρων εταιρειών με κοινά συμφέροντα. Οι συμμαχίες αυτές θα είναι πολύ πιο περίπλοκες και πολύ πιο ισχυρές από τις παρούσες συμμαχίες των εθνών-κρατών».


Ποιες είναι οι ελπίδες και τα όνειρά σας για τον 21ο αιώνα;

- «Δεν πιστεύω στην ουτοπία. Πιστεύω πως πρέπει να κατευθυνθούμε προς την "πρακτοπία", τη βελτίωση, τον καλύτερο, πιο πρακτικό τρόπο ζωής που θα βασίζεται στην τεράστια ποικιλία. Θεωρώ ότι απομακρυνόμαστε από τη βιομηχανική ομοιομορφία, στην οποία το μοντέλο για κάθε χώρα είναι η μαζική παραγωγή, η μαζική διανομή, η μαζική κατανάλωση, η μαζική εκπαίδευση ή τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, και στρεφόμαστε προς τις πιθανές μορφές κοινωνικής οργάνωσης που έχουν πολύ μεγαλύτερη ποικιλία. Πιστεύω ότι αυτή είναι μια υγιής εξέλιξη. Προφανώς ο καθένας ελπίζει ότι θα υπάρχουν ειρήνη, ευημερία, ανθρώπινα δικαιώματα αλλά αυτά είναι, κατά κάποιον τρόπο, εύκολα όνειρα. Εύκολο να τα ονειρευθεί κανείς αλλά πολύ δύσκολο να επιτευχθούν».

http://www.istologos.gr/cooperation/