Γράψαμε σ’ ένα προηγούμενο άρθρο για τη νίκη. Σήμερα θα καταπιαστούμε
με την άλλη όψη του νομίσματος: Την πικρή ήττα, την αποτυχία. Κι όπως
με την περίπτωση της νίκης, έτσι και για την ήττα, πολλοί μπορεί να
είναι οι λόγοι, οι αιτίες κι οι τρόποι που οδηγούν σε αυτήν.
Γι’ αυτήν την ατυχή ψυχική και πνευματική κατάσταση και τις επιπτώσεις της στην κοινωνία έχουν γράψει δύο καθηγητές, ένας Έλληνας κι ένας Ιταλός, δύο πραγματείες που χαρακτηρίζονται από λεπτό χιούμορ, αλλά και οξυδέρκεια. Η πρώτη είναι του καθηγητή της κοινωνιολογίας Ευάγγελου Λεμπέση, με τίτλο «Η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω» και έχει δημοσιευτεί το 1941. Η δεύτερη είναι του καθηγητή της Ιστορίας της Οικονομίας Κάρλο Τσιπόλα. Τιτλοφορείται «Οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας» και δημοσιεύτηκε το 1976.
Το ζήτημα είναι πρωτίστως θέμα ηθικής, θέμα ψυχικής ισορροπίας και αυτογνωσίας. Το πρόβλημα με τους ηλίθιους προκύπτει από τον εγωισμό, τη φιλαυτία, την αμετροέπεια και την αλαζονεία. Η πατέντα του βλάκα και η περικεφαλαία του ηλίθιου είναι η αλαζονεία που φτάνει σε αυτό που αρχαίοι μας πρόγονοι ονόμαζαν «ύβρη». Και η «ύβρις» επιφέρει αναπόφευκτα την ήττα και τη νέμεση.
Αν θέλουμε να ξεφύγουμε, όσο γίνεται, από την πικρή γεύση της ήττας, τρία πράγματα πρέπει να κάνουμε:
Η ανικανότητα, η κακή προετοιμασία, η ατυχία, οι αστάθμητοι παράγοντες κι εκείνη η ρημάδα η κακιά στιγμή…Ψάχνοντας όμως και πάλι την παράμετρο εκείνη που αυξάνει το περισσότερο τις πιθανότητες της αποτυχίας, ή μάλλον οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ήττα, νομίζω πως και πάλι κατέληξα κάπου. Είναι η ανοησία, με άλλα λόγια η ηλιθιότητα.
Γι’ αυτήν την ατυχή ψυχική και πνευματική κατάσταση και τις επιπτώσεις της στην κοινωνία έχουν γράψει δύο καθηγητές, ένας Έλληνας κι ένας Ιταλός, δύο πραγματείες που χαρακτηρίζονται από λεπτό χιούμορ, αλλά και οξυδέρκεια. Η πρώτη είναι του καθηγητή της κοινωνιολογίας Ευάγγελου Λεμπέση, με τίτλο «Η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω» και έχει δημοσιευτεί το 1941. Η δεύτερη είναι του καθηγητή της Ιστορίας της Οικονομίας Κάρλο Τσιπόλα. Τιτλοφορείται «Οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας» και δημοσιεύτηκε το 1976.
Το ζήτημα είναι πρωτίστως θέμα ηθικής, θέμα ψυχικής ισορροπίας και αυτογνωσίας. Το πρόβλημα με τους ηλίθιους προκύπτει από τον εγωισμό, τη φιλαυτία, την αμετροέπεια και την αλαζονεία. Η πατέντα του βλάκα και η περικεφαλαία του ηλίθιου είναι η αλαζονεία που φτάνει σε αυτό που αρχαίοι μας πρόγονοι ονόμαζαν «ύβρη». Και η «ύβρις» επιφέρει αναπόφευκτα την ήττα και τη νέμεση.
Αν θέλουμε να ξεφύγουμε, όσο γίνεται, από την πικρή γεύση της ήττας, τρία πράγματα πρέπει να κάνουμε:
- Πρώτο, να βάλουμε όλοι καλά μέσα στο μυαλό μας πως το μεγαλύτερο κομμάτι του ατομικού μας συμφέροντος είναι το συλλογικό μας συμφέρον.
- Δεύτερο, να κοιτάξουμε πώς να απαλλάξουμε τα δημόσια πράγματα από τους ηλίθιους. Κι αφού τους βγάλουμε έξω από το Δημόσιο, να τους φροντίσουμε σαν κοινωνία με πολλή-πολλή αγάπη και στοργή – γιατί αυτό είναι που χρειάζονται αυτοί οι άνθρωποι.
- Τρίτο, να παραδειγματιστούμε από τους πιο έξυπνους ανθρώπους που περπάτησαν πάνω σε αυτή τη γη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου