Βρε, πώς μπατιρίσαμε!..


ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ


«...Η πνευματική μας ζωή έχει προ πολλού εκπνεύσει. Η μία πτώχευση ακολούθησε την άλλη κι ο κατήφορος δεν έχει τελειωμό. Στη χώρα των μεγάλων ποιητών, των δύο Νόμπελ, η ποίηση δεν πωλείται, δεν εκτίθεται στις βιτρίνες των βιβλιοπωλείων και διαβάζεται χαριζόμενη σε συνωμότες μυημένους και δακτυλοδεικτούμενους. Στο χρηματιστήριο της πεζογραφίας κυκλοφορούν οι γνωστές φούσκες των μπεστ σέλερ. Η Χώρα με τη σημαντικότερη παραγωγή τραγουδιού με υψηλές ποιητικές και μουσικές προδιαγραφές στέλνει στους διεθνείς διαγωνισμούς τραγουδιού πολυεθνικά πακέτα αμερικανικής μουσικής στην αγγλική γλώσσα. Ο κινηματογράφος υποσιτίζεται και ενισχύεται σαν προϊόν ειδικών αναγκών, ανάπηρος που χρήζει αναπνευστήρα. Τα "Χορικά" της Ζουζούς Νικολούδη κλείνουν και τίποτε στον ορίζοντα δεν τα διαδέχεται. Από δεκάδες μικρές ηρωικές ομάδες χορού ενισχύεται μία! Στο θέατρο οι πάντες είναι χρεωμένοι και ζουν θίασοι, ηθοποιοί και συντελεστές με φρούδες ελπίδες. Η επιστημονική έρευνα καρκινοβατεί χωρίς πόρους, η παραπαιδεία ανθεί, δικαίως, γιατί η Παιδεία υπνώττει και το μόνο που την απασχολεί είναι πότε, πώς και με τι θα γίνουν οι τυραννικές εξετάσεις. Στο Πανεπιστήμιο προτείνεται για λύση το ιδιωτικό σούπερ μάρκετ. Για να περιοριστεί η ανεργία των νέων ιδρύονται νέα τμήματα, για να απορροφήσουν μελλοντικούς ανέργους του φαύλου κύκλου. Βρε, πώς μπατιρίσαμε!»...